Ale powiem Ci, że to źle nawet świadczy o nich (córkach) , że tak się kłócą przy opiekunce. Bardzo prxydko o nich to świadczy . :nerwowy2:
Podziwiam,taka młoda dziewczyna i dwoje starych,schorowanych ludzi!
Na podejście dzieci do schorowanych rodziców,miałam już okazję się napatrzeć-niestety,najczęściej rzuca się w oczy ich zniecierpliwienie, często pewnie nawet tym,że rodzice za długo żyją
Chociaż miałam przypadek,że syn codziennie dzwonił do mamy, a w każdą sobotę lub niedzielę leciał z Berlina, żeby pobyć z Nią kilka godzin .
Zdarzało się też tak, w innym miejscu ,że bez skrępowania moją obecnością, jawnie okazywali sobie nienawiść i nie jest to absolutnie przesadzone .
Niestety,akurat w tym przypadku,to właśnie matka ciężko przez całe życie na taki stosunek do siebie pracowała-niewiele znajomych,niezadowolenie, że dzieci lub wnuki chcą ją odwiedzić,ale przecież nie wypada odmówić .
To ja byłam tą, która miała cierpliwość jej słuchać, ale nie bałam się z nią nie zgadzać i wyrazić swojego zdania. Nie znaczy to,że pełniłam rolę adwokata jednej ze stron.Po co to robiłam?Bo lubię ludzi tak w ogóle, nie chcę wierzyć w to, że człowiek może być tylko zły, przecież każdy ma pewnie w sobie coś dobrego.
Chciałam ją zrozumieć, zrozumieć co sprawia,że naprawdę chociażby okruch dobroci ciężko było w niej znaleźć .I odkryłam chyba to,dlaczego była taka, a nie inna, niestety nic miłego nie mogłabym powiedzieć, więc zostawię to dla siebie.
Kiedyś, kiedy jeszcze nie było mnie na Forum,a tylko Was "podglądałam"
Około 18 kąpiel i kolacja babci i spać. Mam nadzieję, że spokojnie resztę dnia upłynie. 
