Częsć Kobitki :)
Jestem tu nowa, ale tylko w praktyce, bo chociaz nic tu jeszcze nie pisalam, to czytam Was już dosyć długo. W końcu zdecydowałam się dołączyc, bo fajnie tu u Was :)
Ja już 2 lata jeżdżę tam i z powrotem, zazwyczaj na 2 - 3 miesiące do Niemiec i urlop w Polsce. Na początku straaasznie tęskniłam, róznie w domu bywało, ale docenia się go dopiero jak się go opuści... Ale czas i rutyna spowodwały, że dobrze mi tak jak jest teraz. To dziwne, ale odzwyczailam się od męża i dzieci... mamy czesty kontakt, ale jak przyjezdzam na urlop to te kilka tygodni wolnego z nimi w zupełności mi wystarcza! nauczyłam sie tutaj robic wszystko po swojemu i jak w Polsce ktos mi sie wtraca to czuje jakbym traciła kontrole... Nie wiem czy któraś z Was też tak ma? Dziwne to życie...dziwne...albo ja jestem dziwna?..
Czy praca Opiekunki ma duży wpływ na życie osobiste?
Jestem tu nowa, ale tylko w praktyce, bo chociaz nic tu jeszcze nie pisalam, to czytam Was już dosyć długo. W końcu zdecydowałam się dołączyc, bo fajnie tu u Was :)
Ja już 2 lata jeżdżę tam i z powrotem, zazwyczaj na 2 - 3 miesiące do Niemiec i urlop w Polsce. Na początku straaasznie tęskniłam, róznie w domu bywało, ale docenia się go dopiero jak się go opuści... Ale czas i rutyna spowodwały, że dobrze mi tak jak jest teraz. To dziwne, ale odzwyczailam się od męża i dzieci... mamy czesty kontakt, ale jak przyjezdzam na urlop to te kilka tygodni wolnego z nimi w zupełności mi wystarcza! nauczyłam sie tutaj robic wszystko po swojemu i jak w Polsce ktos mi sie wtraca to czuje jakbym traciła kontrole... Nie wiem czy któraś z Was też tak ma? Dziwne to życie...dziwne...albo ja jestem dziwna?..
Jeździsz DOPIERO 2 lata i juz się odzwyczaiłaś?........Rzeczywiście dziwne.Za szybko jakoś i jeszcze to poczucie utraty kontroli.....Uważaj bo możesz w ten sposób coś bardzo cennego stracić....Może zastanow sie na częstszymi lub dluzszymi urlopami,zwłaszcza jesli masz dzieci jeszcze nastoletnie - w profilu nic nie ma więc opieram sie tylko na przypuszczeniach.
Tzn. praca była nie powodem bezpośrednim, ale mocno pośrednim. Jednak po głębszym zastanowieniu, kiedy emocje po kilku miesiącach opadły, to nie mogę tego i tak zrzucić na pracę. Skoro wybrałem taką pracę, to był mój wybór. A zresztą... to zła kobieta była Nie dołujcie mnie proszę :( Cóż... róznie się życie układa i rózne są osoby. Może to moja wina, że tak jest, może mam inne relacje z mężem niż Wy z Waszymi - bo głównie o niego chodzi a nie o dzieci oczywiście, które i tak mają już swoje życie od dawna. A najbardziej to tęsknie za wnukiem - tego skarba to bym najchętniej wsadziła do walizki i przywiozła tu ze sobą :)
Mam 50 lat, synowe (30 i 31) juz od kilku lat mają swoje zycie i dzieci, więc zostałam w domu tylko z mężem. Ostatnio mam więcej czasu wolnego bo córka przejela troche obowiazkow nad babcia - przypomnialo jej sie, ze ma matke - i za duzo rozmyslam... zawsze bylam indywidualistka, robilam duzo rzeczy "po swojemu", a teraz to sie nasililo jeszcze. może masz racje i musze to przemyslec. Tzn zeby nie bylo, uwielnbiam urlopy i czekam na nie zawsze z utesknieniem, tylko po tygodniu, moze troche dluzej probuje zaprowadzic stan rzeczy taki jaki byl zanim wyjechalam.
Ale po co chcesz na urlopie wprowadzac swoje porządki,stresować sie ,denerwować?Od dawna tego nie robię-więcej mnie nie ma jak jestem -domem zarządza z powodzeniem mąż,Dzieci tez mamy dorosłe,na swoim i daleko.Jestesmy we dwójke plus pies:)Mąż oczywiscie konsultuje ze mna zakupy większe czy decyzje,ale większo,sc decyzji staram się zeby sam podejmowal.Jka zrobi tak bedzie.Na urlopie to ja się wolę domem i nim nacieszyć-nie rządze się choc sa rzeczy które zrobiłabym po mojemu-ale zaraz wyjade i i tak bedzie tak jak jemu pasuje.Nie przyszloby mi jednak do głowy pomysleć ,że się odzwyczaiłam,chyba na odwrót - im dłużej wyjeżdzam tym bardziej tęsknie :)
Odniosę się do tematu głównego. Ja z powodu pracy się nie ożeniłem :-) Tzn. praca była nie powodem bezpośrednim, ale mocno pośrednim. Jednak po głębszym zastanowieniu, kiedy emocje po kilku miesiącach opadły, to nie mogę tego i tak zrzucić na pracę. Skoro wybrałem taką pracę, to był mój wybór. A zresztą... to zła kobieta była :-)
Janusz, a kto powiedział, że musisz się ożenić? Nie szukaj usprawiedliwienia, bo i po co.
Jest jak jest. Jeden jest żonaty, ktoś drugi jest wdowcem, jeszcze inny jest po rozwodzie albo w żadnym związku nie jest.
Nie wolno robić niczego "na siłę". To wyłącznie Twoje życie i przeżyjesz je tak jak zechcesz.
Pozdrawiam.
Druga z pewnością będzie dużo lepsza. Nie oznacza to jednak, że zdecydujesz się z nią ożenić:)).
Janusz, a kto powiedział, że musisz się ożenić? Nie szukaj usprawiedliwienia, bo i po co.
Jest jak jest. Jeden jest żonaty, ktoś drugi jest wdowcem, jeszcze inny jest po rozwodzie albo w żadnym związku nie jest.
Nie wolno robić niczego "na siłę". To wyłącznie Twoje życie i przeżyjesz je tak jak zechcesz.
Pozdrawiam.
Co ty Janusz nie ma zlych kobiet po prostu trafiles na taka ktora nie byla Tobie przeznaczona szukaj dalej..Twoja gdzies jest..
Druga? Drugą to ja miałem w 8 klasie podstawówki. Mi nikt nie powiedział że się muszę ożenić i ja nigdy czegoś takiego nie powiedziałem.
Hahaha......To ta pierwsza musiala byc w przedszkolu .....co?