Zrozumieć Niemca

W palnik ???? hihi  No kochana ,nie wiem co ty za rosół zjadłaś..
Nikt nie mówi o przemocy,chodzi o charaktrer ,a własciwie o jego siłę,niekiedy wystraczy samym spojrzeniem zmienić zachowanie innej osoby i to wcale nie musi być opiekun,bo opiekunki też tak potrafią.

Dziękuję za dziewczynkę, znowu poczułam, jakbym miała kucyki i obdrapane kolana.
:-)
Miłego dnia. :)))))))

Przede wszystkim chodzi o nawiązanie kontaktu z tym chorym człowiekiem i o to aby obaw się pozbył .W sytuacji chorego z demencją i możliwych przy niej lękach i nie daj Boże wyobrażeniach o opiekunie, jako o skończonej kanalii, to prezentowanie siły, czy wejście smoka połączone z kopniakiem w drzwi, wydaje się absurdalne .

Mnie nie chodziło o wystraszenie podopieczniego,chodziło mi o niedawanie wykorzystywać się rodzinie. Z pdp trzeba sie obchodzić w zależności od chorób na jakie cierpi,jeśli to demencja to strofowanie wzrokiem nie pomoże,ale jesli pdp jest zdrowa na umysle ale ma wadę charakteru w postaci złośliwości to taki wzrok jest jak najbardziej przydatny.
My powinnysmy umieć dostosowywać się do sytuacji,to jest sztuką i niestety nie każdy to potrafi.

Aniu najzupełniej zgadzam się, że nie nalezy niczego przestawiać (no chyba, że ewidentnie przeszkadza w poruszaniu się chorego), a tym bardziej wyrzucać,też bym sobie tego w moim domu nie życzyła. Tu gdzie jestem jest dziadek Parkinson i jego żona zupełnie fit,która od czasu do czasu cos tam gotuje, widzę jaka wagę przykłada do tego by wszystko stało na swoim miejscu. Pewnie, ze w wiekszości domów wkurzają mnie te zbieracze kurzu, którymi obstawiają parapety i wszystkie mozliwe półki, ale nie pozostaje  mi nic innego jak przy odkurzaniu tych pierdół pokląć sobie w duchu ::przeklina:

No ale jak jest np. dywanik, o który pdp się "potyka", to u mnie takie coś z prędkością światła ląduje na śmietniku.
Bez względu na skutki, obiekcje czy kategoryczne zaprzeczenia właściciela owej ozdoby podłogowej.
Pdp idzie spać, a dywanik też leci precz.:-))))

Po tych kilku latach pracy w De przestało mi się chcieć zgłębiać relacje w rodzinie pdp czy na zewnątrz ... Jak tak człowiek grzebie to się zawsze do czegoś dogrzebie co może wpłynąć na moje relacje z pdp... Popieram Emilię, że jadę do tej roboty żeby prawni opiekunowie mieli święty spokój ... I tak staram się pracować ... Pracowałam u charakternej pdp (razem 11 m-cy) i piętno jej charakteru zobaczyłam dokładnie odciśnięte w jej dwojgu dzieciach ... Pojechałam spotkać się z losem jednego człowieka, a później przejęłam się losem kolejnych dwojga, a tam były jeszcze prawnuki... Z prawie miłej pdp przeistoczyła się dla mnie w to czym pewnie była, ale mi z tym nie było łatwiej ... I dlatego jeżeli można to nie należy się zagłębiać ... wystarczy robić swoje. A przestrzeń dla siebie na każdej stelli mam wskazaną i tej przestrzeni się trzymam... I to tak :lol2: Na ostatnie stelli miałam pokój przy kuchni... drzwi do tego pokoju zamykałam jak miałam pauzę i gdy szłam spać ... A cały dzień nic do ukrycia, nawet jak był drobny bałagan ... :lol3:

Ja taki dywanik kiedyś przykleiłam tasmą dwustronnie klejącą bo był niezbędny :-) 

Dwa łazienkowe kupiłem nowe nastepnego dnia w Aldi z gumką pod spodem. 
Ale ten w kuchni, taki mały, z Indii, nie miałem litości. :-)
Z czasem się odklei. Lepiej nie kusić losu.

Z otwartym pokojem robię ZAWSZE tak samo.
Nigdy nikt mi nic nie "podrzucił", nie grzebał i nie wchodził.
Działa.