Nie miewam takich stanów. To nie jest jedyne forum, które moderuję.
Zaburzenia psychiczne u osób starszych - Depresja
Pomoc forum1
Andrea -i to jest pomysł:)Jak już się nam znudzi praca opiekunki to zostaniemy moderatorami:):):)Cicho,na łeb nie kapie,do roboty nie trzeba dojeżdżac bo można w domowych pieleszach pracować......oooo,musze nad tym poważnie pomysleć.Ciekawe tylko jak finansowo się na tym wychodzi?:)Bo jak porównywalnie to ja chce:):):):)
Eeeee tam, przesadzasz,ja tam sie nadaje:)
A w temacie
Miałam znajomą,która w okresie przekwitania ,po 50tce zachorowała na depresję.Niby nic się nie dzialo ale pewnego dnia znajoma wzieął kilka rzeczy w reklamówkę i wyprowadziła sie z domu do węzła ciepłowniczego w odległej dzielnicy,zamieszkała z bezdomnymi....Co ciekawe normalnie codziennie chodziła do pracy/w szpitalu/-rodzina nie umiala na nią wpłynac i trwało to jakies prawie rok,potem wszystko wrocilo do stanu poprzedniego.Rozmawiałyśmy z nią i powiedziała nam ,że któregoś dnia poczula ,że musi tam zamieszkać.. ale nie wie do dziś dlaczego tak a nie inaczej zrobiła,musiala i już.Dobrze ze nic jej sie nie przytrafiło.nie była w tym czasie u lekarza ,nie brała zadnych leków.
Drugi przypadek z jakim sie stykam od dobrych paru lat to moja przyjaciołka z dzieciństwa - choruje na depresje od paru lat,poprawy nie ma,jak widze jej nr na wyswietlaczu to włos mi się na głowie jeży....były juz i podejscia samobójcze i napady histerii,odrzuca kolejnych psychiatrów..jak jeszcze byłam na miejscu ,we Wro bliżej tego wszystkiego to bywało,ze siedziałam z nią cała noc czy jezdziłam do dr.Tu ,inaczej niż u poprzedniej znajomej zero wsparcia od najbliższych,rodzeństwo tez daleko i własciwie jest sama z tym.
Depresja jest trudna do zdiagnozowania ale też i do zaakceptowania przez bliskich chorujacej osoby i przez nia samą.Rodzina widzi tylko fochy i dziwactwa a chory często nie umie sam przed sobą się przyznać ,że jest coś nie tak.No i wciąż pokutuje pojmowanie psychiatry jako lekarza od wariatów-a to niestety nie pomaga....
A w temacie
Miałam znajomą,która w okresie przekwitania ,po 50tce zachorowała na depresję.Niby nic się nie dzialo ale pewnego dnia znajoma wzieął kilka rzeczy w reklamówkę i wyprowadziła sie z domu do węzła ciepłowniczego w odległej dzielnicy,zamieszkała z bezdomnymi....Co ciekawe normalnie codziennie chodziła do pracy/w szpitalu/-rodzina nie umiala na nią wpłynac i trwało to jakies prawie rok,potem wszystko wrocilo do stanu poprzedniego.Rozmawiałyśmy z nią i powiedziała nam ,że któregoś dnia poczula ,że musi tam zamieszkać.. ale nie wie do dziś dlaczego tak a nie inaczej zrobiła,musiala i już.Dobrze ze nic jej sie nie przytrafiło.nie była w tym czasie u lekarza ,nie brała zadnych leków.
Drugi przypadek z jakim sie stykam od dobrych paru lat to moja przyjaciołka z dzieciństwa - choruje na depresje od paru lat,poprawy nie ma,jak widze jej nr na wyswietlaczu to włos mi się na głowie jeży....były juz i podejscia samobójcze i napady histerii,odrzuca kolejnych psychiatrów..jak jeszcze byłam na miejscu ,we Wro bliżej tego wszystkiego to bywało,ze siedziałam z nią cała noc czy jezdziłam do dr.Tu ,inaczej niż u poprzedniej znajomej zero wsparcia od najbliższych,rodzeństwo tez daleko i własciwie jest sama z tym.
Depresja jest trudna do zdiagnozowania ale też i do zaakceptowania przez bliskich chorujacej osoby i przez nia samą.Rodzina widzi tylko fochy i dziwactwa a chory często nie umie sam przed sobą się przyznać ,że jest coś nie tak.No i wciąż pokutuje pojmowanie psychiatry jako lekarza od wariatów-a to niestety nie pomaga....
kasia63
Eeeee tam, przesadzasz,ja tam sie nadaje:)
A w temacie
Miałam znajomą,która w okresie przekwitania ,po 50tce zachorowała na depresję.Niby nic się nie dzialo ale pewnego dnia znajoma wzieął kilka rzeczy w reklamówkę i wyprowadziła sie z domu do węzła ciepłowniczego w odległej dzielnicy,zamieszkała z bezdomnymi....Co ciekawe normalnie codziennie chodziła do pracy/w szpitalu/-rodzina nie umiala na nią wpłynac i trwało to jakies prawie rok,potem wszystko wrocilo do stanu poprzedniego.Rozmawiałyśmy z nią i powiedziała nam ,że któregoś dnia poczula ,że musi tam zamieszkać.. ale nie wie do dziś dlaczego tak a nie inaczej zrobiła,musiala i już.Dobrze ze nic jej sie nie przytrafiło.nie była w tym czasie u lekarza ,nie brała zadnych leków.
Drugi przypadek z jakim sie stykam od dobrych paru lat to moja przyjaciołka z dzieciństwa - choruje na depresje od paru lat,poprawy nie ma,jak widze jej nr na wyswietlaczu to włos mi się na głowie jeży....były juz i podejscia samobójcze i napady histerii,odrzuca kolejnych psychiatrów..jak jeszcze byłam na miejscu ,we Wro bliżej tego wszystkiego to bywało,ze siedziałam z nią cała noc czy jezdziłam do dr.Tu ,inaczej niż u poprzedniej znajomej zero wsparcia od najbliższych,rodzeństwo tez daleko i własciwie jest sama z tym.
Depresja jest trudna do zdiagnozowania ale też i do zaakceptowania przez bliskich chorujacej osoby i przez nia samą.Rodzina widzi tylko fochy i dziwactwa a chory często nie umie sam przed sobą się przyznać ,że jest coś nie tak.No i wciąż pokutuje pojmowanie psychiatry jako lekarza od wariatów-a to niestety nie pomaga....
Jak wroce do PL,to nie tylko ojkulista mi sie klania ,ale psychiatra chyba tez:(
Kochane dziewczyny Opiekunki przeciez my nie jestesmy stare zdepresjonowane my jestesmy silne baby,nie mozemy dac sie depresji,
Haneczka47
Kochane dziewczyny Opiekunki przeciez my nie jestesmy stare zdepresjonowane my jestesmy silne baby,nie mozemy dac sie depresji,
Haneczko, w naszej pracy jest ciezko.Nasza psychika jest ciagle wystawiana na probe.Owszem jestesmy silne babki,jednak depresja jest bardzo podstepna:(Niby sie wydaje ze jest ok...a moze byc juz bardzo zle.Osby slabe psychicznie(czesto wygladajace na silne osobowosci)nie radza sobie z natlokiem codziennego zycia i potem jest klops:(
Hogatko wiem,depresja tj naprawde wielki problem,
a tu na tych zsylkach dopada niepstrzezenie deprecha,dolki,zle samopoczucie,ale my polki znosimy wszystko i tulaczke i nie db PDP,i sfiksowane rodzinki,itd itd
a tu na tych zsylkach dopada niepstrzezenie deprecha,dolki,zle samopoczucie,ale my polki znosimy wszystko i tulaczke i nie db PDP,i sfiksowane rodzinki,itd itd
Ale tylko my wiemy ile stresu nas kosztuje ta praca
ile zdrowia nie jedna z Nas tu poswieci
ile lez wylanych w poduszke
a nie kazdy to rozumie jakie "poswiecenie robimy wielokrotnie "pracujac tu jako opiekunki,mam na mysli nasze rodziny czy rodzinyPDP
ile zdrowia nie jedna z Nas tu poswieci
ile lez wylanych w poduszke
a nie kazdy to rozumie jakie "poswiecenie robimy wielokrotnie "pracujac tu jako opiekunki,mam na mysli nasze rodziny czy rodzinyPDP
Haneczka47
Ale tylko my wiemy ile stresu nas kosztuje ta praca
ile zdrowia nie jedna z Nas tu poswieci
ile lez wylanych w poduszke
a nie kazdy to rozumie jakie "poswiecenie robimy wielokrotnie "pracujac tu jako opiekunki,mam na mysli nasze rodziny czy rodzinyPDP
Jesli będziemy tą pracę traktowac jako poświęcenie to jestesmy na dobrej drodze do popadnięcia w stan depresyjny przy sprzyjającej ku temu okazji!!!!To nie jest żadne poświęcenie z naszej strony,to praca na jaką same,mniej lub bardziej świadomie się zdecydowałyśmy!!!Jeśli ktoś pojmuje to jako wielkie poświęcenie to ja mu tylko współczuję....
kasia63
Jesli będziemy tą pracę traktowac jako poświęcenie to jestesmy na dobrej drodze do popadnięcia w stan depresyjny przy sprzyjającej ku temu okazji!!!!To nie jest żadne poświęcenie z naszej strony,to praca na jaką same,mniej lub bardziej świadomie się zdecydowałyśmy!!!Jeśli ktoś pojmuje to jako wielkie poświęcenie to ja mu tylko współczuję....
Tak samo od strony wlasnej rodziny, jak i rodzin i samych PDP - z wlasna rodzina mamy uzgodnione, ze pracujemy tak, a nie inaczej, a w druga strone - jak sie nie da poprawnych relacji uzyskac - inne miejsce.
Nie jestem cierpietnica i tak sie sama nie traktuje. Co innego tesknota, ale to juz calkiem inna bajka. Ja nie odliczam, ile do konca, zajmuje sie zyciem i byciem na biezaco, co i tak od czasu do czasu jest trudne. Wtedy szukam humoru, chociazby jak wczoraj, calkiem niezle sie usmialam !
Nie jestem cierpietnica i tak sie sama nie traktuje. Co innego tesknota, ale to juz calkiem inna bajka. Ja nie odliczam, ile do konca, zajmuje sie zyciem i byciem na biezaco, co i tak od czasu do czasu jest trudne. Wtedy szukam humoru, chociazby jak wczoraj, calkiem niezle sie usmialam !
kasia63
Jesli będziemy tą pracę traktowac jako poświęcenie to jestesmy na dobrej drodze do popadnięcia w stan depresyjny przy sprzyjającej ku temu okazji!!!!To nie jest żadne poświęcenie z naszej strony,to praca na jaką same,mniej lub bardziej świadomie się zdecydowałyśmy!!!Jeśli ktoś pojmuje to jako wielkie poświęcenie to ja mu tylko współczuję....
Ja myslę , ze słowo "poświęcamy " doskonale oddaje charakter naszej pracy . Nie w heroicznym tego słowa znaczeniu ale zwykłym "byznesowym :) " coś za coś - jak to w zyciu - pieniądze gwarantujace względny spokój o dzień codzienny dla nas i naszej rodziny w zamian " poświęcamy" np uczestniczenie w codziennym zyciu naszych bliskich , Jezeli natomiast traktujemy naszą pracę jako ogromne poświecenie z naszej strony i nie widzimy i akceptujemy , że musi być : coś za coś - to rzeczywiście prosta droga do depresji .
Usunięty
Ja myslę , ze słowo "poświęcamy " doskonale oddaje charakter naszej pracy . Nie w heroicznym tego słowa znaczeniu ale zwykłym "byznesowym :) " coś za coś - jak to w zyciu - pieniądze gwarantujace względny spokój o dzień codzienny dla nas i naszej rodziny w zamian " poświęcamy" np uczestniczenie w codziennym zyciu naszych bliskich , Jezeli natomiast traktujemy naszą pracę jako ogromne poświecenie z naszej strony i nie widzimy i akceptujemy , że musi być : coś za coś - to rzeczywiście prosta droga do depresji .
Ja bardzo Ciebie przepraszam, nie chce urazic - ja nic nie poswiecam !!! Owszem, trace cos tam z zycia rodziny, ale staram sie byc z nimi kazdego dnia. Tak, jak mowilam - u nas decyzja uzgodniona i nie czuje "poswiecenia", przez wiele lat moj slubny utrzymywal mnie i dzieci, teraz tak sie zlozylo, ze role odwocone. Musze powiedziec, ze moj slubny nabyl wiele nowych umiejetnosci i tym sposobem ma dzien wypelniony ...
emilia
Ja bardzo Ciebie przepraszam, nie chce urazic - ja nic nie poswiecam !!! Owszem, trace cos tam z zycia rodziny, ale staram sie byc z nimi kazdego dnia. Tak, jak mowilam - u nas decyzja uzgodniona i nie czuje "poswiecenia", przez wiele lat moj slubny utrzymywal mnie i dzieci, teraz tak sie zlozylo, ze role odwocone. Musze powiedziec, ze moj slubny nabyl wiele nowych umiejetnosci i tym sposobem ma dzien wypelniony ...
Podobnie u mnie - mój się juz dosyc ciężko napracował,teraz też ma pracę ,w sumie tylko po to ,zeby z domu wyszedł do ludzi,za grosze ,ale on zadowolony, a ja mam jak narazie lekką ,łatwą i przyjemną i za przyzwoite pieniądze:) .O nowych umiejętnościach to juz nawet nie wspomnę:):):)Zreszta na całym swiecie ludzie pracuja podobnie jak my-daleko od rodziny -jak sie ma mocny ,dobry dom to nie ma potrzeby mówić o poświęcaniu.Nie odbieram tego tak.Absolutnie.
Ale obserwuje moje kolezanki,rozpietosc wieku od 23-65 i widze jak niektóe cierpia z powodu oddalenia,jak na kazdym kroku podkreslaja swoje wielkie poswięcenie "gdyby nie ja"....,jak po 2-3 miesiącach zaczyna im odwalać...Jedne sobie z tym jakos radza ,inne gorzej ...jedne maja wsparcie z domu inne żadnego...Jedno jest pewne -nasza praca to praca dla twardzieli...Te delikatnej konstrukcji psychicznej wypalaja się błyskawicznie...
Ale obserwuje moje kolezanki,rozpietosc wieku od 23-65 i widze jak niektóe cierpia z powodu oddalenia,jak na kazdym kroku podkreslaja swoje wielkie poswięcenie "gdyby nie ja"....,jak po 2-3 miesiącach zaczyna im odwalać...Jedne sobie z tym jakos radza ,inne gorzej ...jedne maja wsparcie z domu inne żadnego...Jedno jest pewne -nasza praca to praca dla twardzieli...Te delikatnej konstrukcji psychicznej wypalaja się błyskawicznie...
Kochane ja to ujelam i traktuje w przenosni poswiecenie,pracuje bo chce zarobic pieniazki czyt euraski,
ale niektorzy mysla co tam bajka opiekowac sie kiims przeciez to zaden problem ma jedzenie spanie cieplo,a na tyyyym polu to sie musza na tyrac tam dopiero meka
ale decydujac sie opiekowac kims nieraz po jednym dniu albo 24 godzinnym maratonie to jestesmy gorzej zajechane jak po dwunastogodzinnym dniu fizycznej pracy i w tej codziennej monottoni nieraz w tych ciemnych pomieszczeniach deprecha gotowa jak nic
wiadomo cos za cos
ale niektorzy mysla co tam bajka opiekowac sie kiims przeciez to zaden problem ma jedzenie spanie cieplo,a na tyyyym polu to sie musza na tyrac tam dopiero meka
ale decydujac sie opiekowac kims nieraz po jednym dniu albo 24 godzinnym maratonie to jestesmy gorzej zajechane jak po dwunastogodzinnym dniu fizycznej pracy i w tej codziennej monottoni nieraz w tych ciemnych pomieszczeniach deprecha gotowa jak nic
wiadomo cos za cos
Haneczka47
Kochane ja to ujelam i traktuje w przenosni poswiecenie,pracuje bo chce zarobic pieniazki czyt euraski,
ale niektorzy mysla co tam bajka opiekowac sie kiims przeciez to zaden problem ma jedzenie spanie cieplo,a na tyyyym polu to sie musza na tyrac tam dopiero meka
ale decydujac sie opiekowac kims nieraz po jednym dniu albo 24 godzinnym maratonie to jestesmy gorzej zajechane jak po dwunastogodzinnym dniu fizycznej pracy i w tej codziennej monottoni nieraz w tych ciemnych pomieszczeniach deprecha gotowa jak nic
wiadomo cos za cos
Dlatego własnie napisałam ,ze to praca dla twardzieli-kto sobie nie radzi z zajechaniem,ciemnymi pomieszczeniami,maratonem,upierdliwym PDP i innymi minusami tego zawodu .......niestety,dla wlasnego dobra powinien chocby sprobowac czegoś innego/pieczarki,szklarnia,pole/ ,dla porównania i dopiero wtedy podjąc decyzję co jest korzystniejsze.Są na forum osoby które spróbowały i maja porównanie i pracują jako opiekunki.Ich trzebaby zapytać co lepsze.
Poki co daje rade,i muszeeee dac rade,nie mam wyjscia
i wiele z nas ma tak samo,to samo podejscie do pracy
i wiele z nas ma tak samo,to samo podejscie do pracy
Pliki cookies w Opiekunki24.pl
Korzystamy z plików cookies w celu sprawnego działania witryny (cookies niezbędne) oraz tworzenia usług i ofert dostosowanych do Twoich potrzeb (cookies opcjonalne – możesz na nie wyrazić zgodę). Klikając w ustawienia dowiesz się więcej lub zmienisz preferencje urządzenia, z którego korzystasz. Szczegółowe informacje znajdziesz również w naszej polityce prywatności.
Pliki cookies w Opiekunki24.pl
Dostosuj zachowanie naszej strony do własnych preferencji
Wymagane
Te pliki cookie są niezbędne dla funkcjonowania strony internetowej i nie mogą być wyłączone w naszych systemach. Są one zazwyczaj ustawiane tylko w odpowiedzi na działania podejmowane przez użytkownika, które sprowadzają się do zapytania o usługi, takie jak ustawienie preferencji prywatności, logowanie lub wypełnianie formularzy. Można ustawić przeglądarkę tak, aby blokowała lub ostrzegała o tych plikach cookie, ale niektóre części witryny nie będą wtedy działały. Te pliki cookie nie przechowują żadnych danych osobowych. Zablokowanie tych plików cookie w przeglądarce może skutkować nieprawidłowym działaniem serwisu.
Reklama
Te pliki cookie mogą być ustawiane przez naszych partnerów reklamowych za pośrednictwem naszej strony internetowej. Mogą one być wykorzystywane przez te firmy do budowania profilu zainteresowań użytkownika i wyświetlania odpowiednich reklam na innych stronach. Nie przechowują one bezpośrednio danych osobowych, lecz opierają się na jednoznacznej identyfikacji przeglądarki i sprzętu internetowego. Jeśli użytkownik nie zezwoli na stosowanie tych plików cookie, doświadcza mniej ukierunkowanych reklam.
Personalizacja
Te pliki cookie umożliwiają stronie internetowej zapewnienie większej funkcjonalności i personalizacji. Mogą być one ustawione przez nas lub przez zewnętrznych dostawców, których usługi zostały dodane do naszych stron internetowych. Jeśli użytkownik nie zezwoli na stosowanie tych plików cookie, niektóre lub wszystkie te usługi mogą nie działać prawidłowo.
Analityka
Te pliki cookie umożliwiają nam zliczanie wizyt i źródeł ruchu, dzięki czemu możemy mierzyć i poprawiać wydajność naszej witryny. Pomagają one ustalić, które strony są najbardziej i najmniej popularne i zobaczyć, jak odwiedzający poruszają się po stronie. Wszystkie informacje zbierane przez te pliki cookie są agregowane i tym samym anonimowe. Jeśli użytkownik nie zezwoli na stosowanie tych plików cookie, nie będziemy wiedzieć, kiedy odwiedził naszą stronę internetową.