Referencje

Hej. Czytałam, że początkująca opiekunka nie zarobi więcej niż 1000 euro. Zamierzam pracować w Niemczech ale kilka lat pracowałam jako opiekunka we Włoszech, tylko, że nie mam żadnych referencji. Pracowałam na czarno. Mam duże doświadczenie i nie wiem czy firma mi uwierzy. Czy muszę mieć referencje? Mogę skontaktować się z rodzinami u których byłam, bardzo mnie lubili, tylko nie wiem czy nie będą się bać wystawić mi referencji, ze względu na to, że pracowałam na czarno.

Niezależnie od tego czy jechalam na czarno czy na bialo zawsze prosiłam o referencje i nigdy problemów nie bylo.Dobrze jak rodzina wystawiajaca podaje telefon -raz nowa rodzina sprawdzala i zadzwonila na telefon podany w referencjach.

Kasia masz racje najlepiej jest mieć referencje. Rodziny nie są głupie a teraz wieel osób kłamie nawet w CV. Referencje jak są wiarygodne i można je sprawdzić zawsze pomogą.

Niezmiernie zaskoczona jestem, ale dostałam referencje:) Napisano w nich, że dobrze i różnorodnie gotuję, jestem wesoła i przyjazna, a akcję z lekami opisano - że wykazałam się doświadczeniem i szybko zareagowałam na zmiany w stanie podopiecznej!

Jestem w przyjemnym szoku.

Kocinek juz bralas referencje?kiedy koniec pracy?

fajnie ze masz papierek-to zawsze ulatwi znalezienie kolejnej pracy i wynegocjowanie leprzrj stawki.

ja zawsze tez biore refefencje,pomagaja.

Ja nigdy nie miałam żadnych referencji,gdy prawie cztery lata temu rekrutowałam się do mojej obecnej firmy i zapytano mnie o referencje,to odpowiedziałam,że nie po to pracuję przez firmy, abym musiała prosić kogokolwiek o cokolwiek,jeśli chcą wiedzieć jakim jestem pracownikiem to niech dzwonią do mojej poprzedniej firmy i zapytają jak pracowałam. Sama wiem co sobą reprezentuję i trzeba się umiejętnie firmie zaprezentować.

Dziewczyny, nie panikujcie jeśli nie macie tego papierka, bądźcie odważne w zareklamowaniu siebie samej .Pozdrawiam serdecznie i życzę powodzenia

Nie zgadzam się z Tobą Anka .Mówisz żeby się odważnie zareklamować ,ale przecież my wszystkie mamy bardzo podobne doświadczenia zawodowe i to przedstawiamy w naszych profilach .Czym się zatem mogą różnić nasze oferty ? Po pierwsze stażem pracy ,po drugie znajomością języka -no chyba że któraś jest pielęgniarką .Ewentualnie jeszcze prawo jazdy.A reszta -każda z długim stażem pracy napisze bardzo podobnie bo z podobnymi sytuacjami się wszystkie spotykamy . Wszystkie wiemy ile sobą reprezentujemy ale to rodziny niemieckie wybierają spośrod kilku ofert i chodzi o to aby wybraly wlaśnie nas .Referencje to takie świadectwo pracy i nie widzę nic złego w tym że się o nie poprosi .Swoją obecną pracę -jak dotąd ok dostalam właśnie dzięki referencjom gdzie poprzednia nieniecka rodzina podkreśliła m.in moją dobrą znajomość języka i dla szwajcarskiej rodziny gdzie teraz jestem było to bardziej przekonujące niż dane uzyskane z profilu od firmy .No ale każdy ma jakiś pomysl na siebie -ja stawiam na język i referencje .

Dzięki za odpowiedzi. Postaram się więc o referencje. Szkoda, że od razu o tym nie pomyślałam, żeby je wziąć.

We Włoszech już mam opinię i jakieś kontakty a w Niemczech nic. Ale lepsza kasa, niż we Włoszech.

Ann77 za 2 tygodnie jadę, a poprosiłam już, bo wyjaśniłam, iż w lutym już jadę na inne miejsce i potrzebuję. Oczywiście zapytali czy w marcu wracam do nich! No jakbym mogła nie wrócić?! Stella marzenie:)
Meg1980 zobacz w topicku "opiekunka ze słabą znajomością języka" Doris 4 pisała o pracy, albo leć na żywioł już teraz zaraz czyli na święta, przyjmą Cię wszystkie Agencje i bez papierka. A po świętach poprosisz rodzinę o referencje i będzie gitara:)

Dziewczyny czy to juz emocje ,czy tez zle samopoczucie sprawilo , ze od 3 juz nie spie. Herbatke lykam i zasiadlam do kompa. A propos referencji , dobrze je miec przekonalam sie na swoim przykladzie. Poprosilam o podwyzke , a referencje byly moja karta przetargowa.Moze to nie szczyt marzen ,ale 50 e na miesiac wywalczylam.

Andrea , o te referencje poprosilam po moim pierwszym wyjezdzie i wracalam do tej rodziny. A tenze papierek posluzyl mi do rozmow z pracodawca. Ps. rodzinka sie wystraszyla , ze juz nie przyjade i potrzebne mi sa do zmiany pracy.

Dobrze wiedziec dziewczyny,to ja tez poprosze o referencje,mimo tego ,ze wracam,ale jak Was poczytalam to ja tez tak zrobie.Faktycznie jak pisze Andrejka,jest tam uwzgledniony czas itd...

Chyba dobry wątek bo jednak odnośnie doświadczenia :)

Do rzeczy...zdecydowałam się na pracę opiekunki w Niemczech, nie chcę tu rozpisywać dokładnie dlaczego ale to na chwilę obecną najlepsze wyjście dla mnie i dobrze przemyślana decyzja. Nie mam noża na gardle i nie szprecham (angielski, ale z tego co wyczytałam raczej w niczym nie pomoże), więc zasadniczo dopiero za ok. 2 miesiące planuję wziąć byka za rogi i zacząć uderzać do agencji. Mam jednak wątpliwości czy w obecnej sytuacji na start mam szansę na cokolwiek innego niż czekanie na święta wielkanocne i załapanie się na biorą "kogo popadnie"...



Mam 26 lat i właśnie. Wykształcenie zupełnie do niczego w tym zawodzie, doświadczenie zawodowe dotąd tylko biurwa aczkolwiek było i z klientami w miejscu gdzie ludzie raczej już z kur.ą na ustach przychodzą zatem cierpliwość etc wyćwiczona do perfekcji jeśli to ma dla agencji znaczenie :)

Co do opieki to mam papier potwierdzający jednodniowy kurs opieki nad osobami hospicyjnymi jednak wolontariat z powodów innego bytu niż "nie dałam rady" skończył się bardzo szybko i właściwie chyba to marne, nieświeże i suche (bo na starcie poza szkoleniem świeżaki jedynie dotrzymują towarzystwa rozmową, ewentualnie praca w kuchni etc a nie stricte opieka). Mam za to kilka papiórków potwierdzających inną działalność wolontaryjno-charytatywną choć nie związaną z opieką (czy to ma znaczenie w kwestii predyspozycji dla agencji?)

Poza tym zdarzało mi się podjąć opiekę na osoba starszą okazjonalnie na kilka godzin ale na zasadzie przyjacielskiej przysługi ("błagam, posiedzisz z dziadkiem bo..."), ale była to osoba leżąca już więc w sumie poza jednym momentem gdy moja krótka obecność pokryła się z wizytą pielęgniarki właściwie też nie miałam okazji podjąć samodzielnie bardziej odpowiedzialnych działań. Byłam tam bardziej na zasadzie "jakby się coś działo to wzywać pogotowie/zawiadomić rodzinę). A w rodzinie cóż...zdarzało mi się opiekować dziadkami, ale to ludzie wciąż w pełni sprawni fizycznie i poza tym, że trzeba wobec nich cierpliwości bo trochę zdziecinnieli już to chyba też nie to do końca (choć niby mieszka z nimi ktoś z rodziny na stale jakaś tam piecze nad nimi roztaczając ale to jeszcze ten moment gdy można z w miarę czystym sumieniem zostawić ich samych na cały dzień w razie konieczności).



Co prawda mam namiar na sprawdzoną "czarną" agencję (wiem, zawsze pozostaje ryzyko), gdzie pewnie bez problemu by coś znaleźli. Wolałabym jednak legalnie a jakoś odnoszę wrażenie, że będę tam skreślona na starcie lub najwyżej potraktowana jako rezerwa (bo na cito, bo inna rzuciła to w diabły, bo nikt inny tego przypadku nie chce...). Słusznie?

Miszka- nie nie ,nie zniechecaj sie tak od razu.Ucz sie jezyka to przede wszystkim,jeśli masz prawo jazdy to juz sam ten fakt podwyższa twoje szanse na prace.Jak juz bedziesz sie czula w miare pewnie jezykowo oglos sie sama na poloniuszu czy na pajeczynie albo arbeitlandii - podaj swoj wiek i inne podstawowe info.Zobaczysz ,agencje same do ciebie beda dzwonic.

Inna sprawa -i nie jest to skierowane tylko do ciebie,Miszko, ale w ogole do mlodych/przed 30stką/-takich ,którzy nie maja zadnego albo minimalne doswaidczenia..To jest praca ktora szalenie obciaza psychikę,tzreba czasem miec naprawde twarda d...,zeby wytrzymać np 2 mce,daleko od domu,wobcym kraju,srodowisku i z lichym jezykiem.Proponuje młodym potencjalnym kandydatom i kandydatkom popracowac chocby tydzien w hospicjum lub domu starców jako wolontariusz.W tzw"praniu"niektore osoby szybko przekonuja sie czy taka praca jest dla nich czy nie..Moze to sie komus wydac glupim pomyslem ,trudno.Wiem z długoletniego doswiadczenia ,ze czesto jest to ponad sily i cierpliwosc mlodej osoby.Przebywanie non stop ze stara ,mowiaca innym jezykiem ,niedolęzna osoby jets bbb trudne.Ale jesli sie czujecie na silach to przynajmniej 1x trzeba sprobowac.

I jeszcze cos -ptracujemy dla kasy ,to oczywiste ale nie wszyscy potrafic znieść np.wrzaski,agresje,ponizanie,smród,koszmarna rodzine i inne negatywy tej roboty dla pieniedzy,o tym tez nalezy pamietac!
Reasumując powiem tak -mam córke lat 27 i gdyby znow wybrala prace za granica to wolałabym zeby sprzatala/byla 6 lat w Irlandi,sprzatala w hotelu/ nigdy jako opiekunka !!!