15 maja 2013 12:46 / 4 osobom podoba się ten post
Kochane moje, skąd ja to znam... Kasiu, ja po skończeniu podstawówki miałam iść do liceum plastycznego, piękne miałam plany na życie, studia na ASP... nauczyciel, który uczył mnie plastyki w podstawówce przygotowywał mnie do egzaminu wstępnego do liceum plastycznego, zdawałam dodatkowy materiał z historii sztuki, żeby mieć celujący na świadectwie i cieszyłam się z tego ogromnie... i nagle kilka tygodni przed egzaminami mój ojciec stwierdził, że absolutnie się nie zgadza! Pójdę do szkoły gastronomicznej, bo po plastyku pracy nie znajdę, a kucharkę zawsze gdzieś zatrudnią :( Wywalczyłam przynajmniej, żeby to było technikum, bo chciałam mieć choś maturę. No i wiecie jak to się skończyło? W gastronomie nie skończyłam nawet pierwszej klasy, nie dlatego, że byłam za głupia, tylko dlatego, że ja tej szkoły NIENAWIDZIŁAM!!! I kilku kolejnych też... ojciec miał mnie za debila, dosłownie. Nie mógł zrozumieć, jak można mieć np. 7 niedostatecznych ocen na świadectwie. Można, jeśli się do szkoły nie chodzi i już.
Dopiero po ślubie, kiedy już wiedziałam, że nikt mi nic nie może narzucić, poszłam do LO dla dorosłych, skończyłam szkołę z wyróżnieniem, mam w domu całą kolekcję dyplomów z różnych konkursów i "olimpiad" organizowanych z różnych przedmiotów w ciągu tych czterech lat, maturę zdałam na samych piątkach (przepraszam- z biologii miałam 4). Dopiero teraz się uczę dalej, wybieram takie kierunki jakie chcę, jakie mnie interesują i KOCHAM się uczyć. Gdyby mnie było na to stać kończyłabym studia, ale dobre i szkoły policealne :) Co prawda straconych lat nikt mi nigdy już nie zwróci... Kocham mojego tatę bardzo, ale tego co wtedy zrobił po prostu nie umiem mu zapomnieć.
ASP zostało niespełnionym marzeniem i tyle :( Nie mam jeszcze dzieci, ale wiem na pewno, że nigdy w życiu nie będę wybierać im szkoły. Trzeba chyba raczej wspierać pasję niż ją ukatrupiać! Ale ja się nie znam, rodzicem nie jestem :p
