Kto Ty jesteś? Polak mały

Bylam kiedyś ,będąc w Warszawie 1 sierpnia właśnie ,świadkiem jawnego okazywania patriotyzmu ,co się nam Polakom zdarza rzadko bo jakby się tego wstydzimy,w przeciwieństwie do Amerykanów np. Mianowiecie ,punkt 17.00/godzina rozpoczęcia PW/ wszystko na ulicach zamarło,ludzie ,pojazdy,wszystko!!!!Rozległy się syreny i cała Warszawa stała w milczeniu 1 minutę - przyznam ,że było to niesamowite przeżycie.Innym widocznym objawem patriotyzmu jest powstanie na uroczystościach na dźwięk hymnu państwowego- z ciekawości poproście swoje dzieci czy wnuki ,zeby przynajmniej 1 zwrotkę zaspiewaly....................bardzo sie zdziwicie.........Nas moze innej historii uczono ale znamy do dziś hymn,Marsyliankę ,Międzynarodówkę,piosenki partyzanckie,harcerskie itd.Jakby nie patrzył dzieci z dzisiejszych czasów sa jednak o to coś uboższe......... 
Ale mamy tez nasze male lokalne przejawy patriotyzmu -np.działalnośc na rzecz naszego miasteczka czy wsi,porządkowanie cmentarzy ,mogił wojskowych,także tych niemieckich czy rosyjskich.Patriotyzmem jest też głośno powiedzieć będąc za granicą -"jestem Polką" i mówić to z podniesiona głową.Co jeszcze?Czy np.wg Was jest dzis patriotyzmem głosować w wyborach????Do niedawna byłam zdania ,że tak i karnie na wszystkie chodziłam, ale dziś mam wiele wątpliwości i nie wiem czy będe chciała w  kolejnych brać udział.
Tak na codzień się o tym nie myśli ale jak się zastanowić to czy pracując tu jesteśmy patriotami czy już nie......... tu zarabiamy w domu wydajemy.....to też jest patriotyzm?Sama nie wiem...............

Asik, ja się z Tobą nie do końca zgadzam. Dzieci powinny być dziećmi. Jaką świadomość decyzji ma dziecko idące walczyć ?? To jest złe ale w sytuacji zagrożenia w powietrzu fruwa hasło "walki o wolność ..... bla bla bla". Często dorośli wykorzystują dzieci i ich naiwne, czyste jeszcze spojrzenie na świat. Tworzą system wartości, w którym każdy zabrnie, cóż dopiero dziecko.

Myślę , że patriotyzm można bardzo różnie rozumieć - wszystko zależy od człowieka , od tego jak został wychowany ,zaś poczucie patriotyzmu kształtuje się przez całe życie .A przejawiać się może też ,,na codzień'' - nie tylko we wzniosłych chwilach.Zaobserwowałam to w DE a jeszcze bardziej w Szwajcarii.Mając do wyboru produkt węgierski (mięso drobiowe) , niemiecki i szwajcarski , kupują często ten ostatni , choć różnica wynosi kilka frankow na porcji 30 dag.Spytałam dlaczego - powiedziano , że wspieraja rodzimych producentów. W DE spotkałam sie z tym samym zjawiskiem.

Nikt nie zmuszal tych dzieci...sytuacja byla taka...one same. W słynnej Obronie Lwowa w 1918-19 tez brały udzial dzieci. wszyscy. tego potrzebowali. Nie nam mówic w ten sposób. Pytalam byłego powstanca mial 10 lat wtedy. Dlaczego dzieci? On zdziwiony ze zadaje takie pytanie odpowiedzial:" Kazdy chcial walczyc, kazdy uwazal to za swoj obowiazek. Nie czulem sie dzieckiem. Widzialem tyle zła ze chcialem tez temu połozyc kres." I ja go rozumiem i chyle czola przed wszystkimi, ktorzy oddali swe zycie, czesto młode, żeby wreszcie nadszedl koniec  wojny.

Dla mnie patriotyzm przejawia się w codzienności - w szacunku do inaczej myślących, by nie pisać publicznie np. o ludziach o poglądach konserwatywnych "dorznąć watahę", w poczuciu, że jako Polacy nie jesteśmy jakimiś wypierdkami, które wypadły sroce spod ogona i narodem nieudaczników, bo to nieprawda, w solidnej pracy, w kulturze na co dzień, na przykład gdy motorniczy nie zamyka nam drzwi autobusu przed nosem. Dlatego cieszą mnie postawy ludzi, którzy umieją się tak zachować i dobrze, że chociaż nie powszechne, to jednak mają one miejsce. A masowa emigracja Polaków też nam pokazuje, że można żyć inaczej i przenosić do nas dobre wzorce z innych krajów.

Romana  gdyby "światlejsi"  przedstawiciele naszej nacji potrafili przenosić "dobre wzorce" zaczerpnięte z krajów lepiej lub szybciej rozwijających się to dzisiaj wyglądałoby u nas wszystko inaczej. Od wieków nie potrafili tego robić. Albo inaczej. Zawsze mieliśmy głupią, sprzedajną "górę", która potrafiła naród zgubić. Może teraz, wzorce przenoszone przez "polpolite ruszenie" przyjmą się. Chociaż akurat to hasło żle mi się w historii kojarzy. Ale pewnego razu rzekła moja serdeczna przyjaciółka "kiedyś jak ktoś zauważył u swojego sąsiada ładne tuje, to sie modlił żeby  mu padły. A teraz po prostu sadzi ich w swoim ogródku więcej". Coś się może zmienia w naszej mentalności. 

No właśnie, coś się zmienia na dole i stąd przyjdą reformy, oby wcześniej niż później. Od rodziców protestujących przeciwko nie przygotowaniu szkół do przyjęcia dzieci 6-letnich do I klasy, od Matek Pierwszego Kwartału i wielu innych inicjatyw. Nazywa się to uczenie - społeczeństwo obywatelskie, któremu nie jest obojętne, że sąsiad leje swoje dziecko kablem od żelazka, tylko zgłasza to na policję i nie boi się narazić.
W moim mieście poza tym co roku są pogodne, świetne parady z okazji Święta Niepodległości - przychodzi mnóstwo młodzieży w pomysłowych przebraniach, rodzice z nawet małymi dziećmi, są śpiewy pieśni patriotycznych, a wszystko bez pompy i zadęcia. Osobiście wierzę w Polaków.

Jakie zjednoczyć?  na ile?Nie pamiętasz jak się zachowali np kibole jak Papież umarł?Nie ,nie juz sie kochamy ,nie będziemy sie nienawidzieć przez pamięc o Papieżu-sraty taty, do pierwszego meczu......Po Smoleńsku to samo bylo i zawsze tak -góra tydzień się Polacy kochają jak bracia a potem sie nienawidzą......

Nie utozasamialabym wszystkich polakow z kibicami Kasiu . Polacy w czasie wojen zawsze potrafili się lepiej zorganizowac , potrafili sie bronic . A zobacz jak to wygladalo na przyklad we francji.