Czas pracy – ile pracuje opiekunka seniora?

Wszystkie macie rację. Żałuję, że po prostu planu nie spisałam, bo miała sobie zapisywać (ja chodzę za poprzedniczką z notesikiem i piszę jak leci), ale ze 3 rzeczy zapisała. Wczoraj, kiedy zaczęła mówić, że nie pójdzie do rodziny, nie będzie nic z tym robić stwierdziłam, ze ja się boję tam wracać, bo z babcią się nie dogadam i będę musiała o wszystko, co było walczyć. To ustaliłyśmy, jak dziś ma robić i zobaczymy, co z tego wyjdzie- z przerwą. Potem ewentualnie skontaktuje mnie z jej opiekunką z firmy, żeby coś zadziałać, żeby przerwa była i jakoś to poukładać. Niby słucha, a potem robi po swojemu, zmienia, ale bez konsultacji z babcią. Przesunęła o pół godziny obiad. Jeśli po ustaleniu tego z podopieczną, to ok. Ale jeśli po prostu o innej porze zaczęła podawać, to już niekoniecznie. Itd., itd. Chcę pomóc, ale nie wiecznie. Jeśli w ciągu tygodnia się nie unormuje, to już nie moja sprawa i niech sobie radzi. Ja tam wrócę, albo i nie, bo jeśli zjedzie i ktoś inny pojedzie (na święta jestem w domu), to terminy mi już mogą nie pasować (zbyt długo w domu też siedzieć nie mogę).
A co do wyjazdu z przyjaciółką do sklepu ze starociami- nie z przyjaciółką, a z mamą i ciotką, nie do do sklepu, tylko do hurtowni. Bo się pozmieniało. Trzeba być elastycznym:-)

Pozdrawiam wszystkich!

A wracając do godzin pracy. Nie chciało mi się wnikać w szczegóły, ale dziewczyny z "ławeczki" na pytanie, czemu robią zakupy w czasie przerwy odpowiadały, że nie mają czasu w innych godzinach. Z rozmów ogólnych nie wynikało, że aż tyle robią (oprócz jednej, która córce sprzątała mieszkanie- za dodatkową opłatą- codziennie), żeby na zakupy czasu nie było. Żadna nie powiedziała "jest mi tak wygodniej".
Moja zmienniczka, jak wcześniej pisałam, wyliczyła 15 godzin dziennie. Ale chyba jej chodziło o bycie w domu podopiecznej po prostu. U mnie to było jakieś 6-7 godzin niespiesznych działań, w tym to dwugodzinne siedzenie przed telewizorem. Czasem więcej, czasem mniej. Spora rozbieżność po tygodniu... Ale to i tak więcej niż mam w umowie.

A wracając do godzin pracy. Nie chciało mi się wnikać w szczegóły, ale dziewczyny z "ławeczki" na pytanie, czemu robią zakupy w czasie przerwy odpowiadały, że nie mają czasu w innych godzinach. Z rozmów ogólnych nie wynikało, że aż tyle robią (oprócz jednej, która córce sprzątała mieszkanie- za dodatkową opłatą- codziennie), żeby na zakupy czasu nie było. Żadna nie powiedziała "jest mi tak wygodniej".
Moja zmienniczka, jak wcześniej pisałam, wyliczyła 15 godzin dziennie. Ale chyba jej chodziło o bycie w domu podopiecznej po prostu. U mnie to było jakieś 6-7 godzin niespiesznych działań, w tym to dwugodzinne siedzenie przed telewizorem. Czasem więcej, czasem mniej. Spora rozbieżność po tygodniu... Ale to i tak więcej niż mam w umowie.

Wszystkie macie rację. Żałuję, że po prostu planu nie spisałam, bo miała sobie zapisywać (ja chodzę za poprzedniczką z notesikiem i piszę jak leci), ale ze 3 rzeczy zapisała. Wczoraj, kiedy zaczęła mówić, że nie pójdzie do rodziny, nie będzie nic z tym robić stwierdziłam, ze ja się boję tam wracać, bo z babcią się nie dogadam i będę musiała o wszystko, co było walczyć. To ustaliłyśmy, jak dziś ma robić i zobaczymy, co z tego wyjdzie- z przerwą. Potem ewentualnie skontaktuje mnie z jej opiekunką z firmy, żeby coś zadziałać, żeby przerwa była i jakoś to poukładać. Niby słucha, a potem robi po swojemu, zmienia, ale bez konsultacji z babcią. Przesunęła o pół godziny obiad. Jeśli po ustaleniu tego z podopieczną, to ok. Ale jeśli po prostu o innej porze zaczęła podawać, to już niekoniecznie. Itd., itd. Chcę pomóc, ale nie wiecznie. Jeśli w ciągu tygodnia się nie unormuje, to już nie moja sprawa i niech sobie radzi. Ja tam wrócę, albo i nie, bo jeśli zjedzie i ktoś inny pojedzie (na święta jestem w domu), to terminy mi już mogą nie pasować (zbyt długo w domu też siedzieć nie mogę).
A co do wyjazdu z przyjaciółką do sklepu ze starociami- nie z przyjaciółką, a z mamą i ciotką, nie do do sklepu, tylko do hurtowni. Bo się pozmieniało. Trzeba być elastycznym:-)

Pozdrawiam wszystkich!

Teraz to widzę- trzeba było spisać, tak jak Malgi piszesz. Jak wcześniej prosiłam o spisanie planu dnia, to dostawałam 3-4 punkty- śniadanie, obiad , kolacja o tej, do łózka o tej i tyle. To przestałam zwracać na nie uwagę. Teraz, niezależnie od wszystkiego będę pisać dokładnie i zostawiać w widocznym miejscu. Nauka na przyszłość.
I dokładnie tak myślę, jak piszesz- jeśli mam tam wrócić, to wolę żeby to było w miarę ogarnięte, dlatego na razie się angażuję. Ale nie w nieskończoność, bo albo w krótkim czasie uda jej się tam poukładać i czuć w miarę dobrze- i podopiecznej i zmienniczce, albo nie. A wtedy zobaczę, co dalej- ze mną. A pracę zostawię za sobą na czas urlopu.

Ja napisałam swojej zmienniczce nowej plan dokładny wyszło 4 strony wszystko po kolei jakie jogurty , jakie leki , kiedy kto przychodzi i wgl . Też specjalnie z niego nie korzystała bo dzwonila do mnie kilka razy dziennie i Ewelinka co mam zrobić babcia nie chce pić , a jak robisz te białe kiełbaski im na obiad a co mam zrobić żeby babcia zrobiła kupę i tak cały czas ..

W takim przypadku nie odbierać telefonu, bo to już nagabywanie. Jak wszystko napisałaś to bym wysłała SMS: Proszę przeczytaj co Ci napisałam, a z problemami to zwracaj się do rodziny, lekarza czy koordynatorki.
 

Nie miałam natrętnej zmienniczki, ale wszystko przede mną. Ja mam teraz zmiennika, ale nie dzwoni i nie pisze. Jestem ciekawa jak mu idzie, ale nie będę mu przeszkadzać. Przed świętami i przed sylwestrem wyślę im sms z życzeniami. Mam nadzieję, że wrócę do dziadzia, w końcu kto mu upiecze pyszne ciasto. :-)

Nie miałam natrętnej zmienniczki, ale wszystko przede mną. Ja mam teraz zmiennika, ale nie dzwoni i nie pisze. Jestem ciekawa jak mu idzie, ale nie będę mu przeszkadzać. Przed świętami i przed sylwestrem wyślę im sms z życzeniami. Mam nadzieję, że wrócę do dziadzia, w końcu kto mu upiecze pyszne ciasto. :-)