Jak minął dzień 10

Witam,  ja dziś  kupiłam sobie  piękne malowane  ręcznie  hiszpańskie  miseczki na zupę  w tk maxxie. No nie szło się powstrzymać ?? pojezdzilam rowerkiem,  pięknie było,  słońce,  żółte liście spadały  poetycko...Świat się  wali a durna baba  skorupy  kupuje...

Witam,  ja dziś  kupiłam sobie  piękne malowane  ręcznie  hiszpańskie  miseczki na zupę  w tk maxxie. No nie szło się powstrzymać ?? pojezdzilam rowerkiem,  pięknie było,  słońce,  żółte liście spadały  poetycko...Świat się  wali a durna baba  skorupy  kupuje...

Dziś  muszę  się pochwalić,  pojechałam  na wystawę  Rubensa  , akurat ostatni dzień  tu była. Warto było  zobaczyć  coś nowego, nigdy wcześniej  nie widziałam  dzieł  tego artysty. Później zajrzałam  do szpitala. Dziadek  p wiele gorzej  wygląda  i się czuje. Psycha  mu siadła,  siedziałam  u niego godzinę  i 3 razy płakał. Aż go  zaczęłam  przytulać. Jutro ma zaplanowany  jakiś zabieg  chyba na wodę  w płucach. Będzie miał  lekką  narkozę. Swiszczy  mu przez to oddech i nie za wesolo to wygląda. Ja już zakładam najgorsze  scenariusze. 

W naszej pracy różne scenariusze to zawsze zakładać można...
A Rubensa to ci zazdroszczę- chętnie bym obejrzała. Jak zwiedzałam muzea w Paryżu daaawno temu, to odkryłam, że są dzieła, które właściwie nie różnią się od reprodukcji, a są takie, gdzie to, co na zdjęciu a to, co w naturze to dwie różne rzeczy. I np. taka Mona Lisa nie zrobiła na mnie większego wrażenia, niż kiedy oglądałam w książce. A  Toulouse-Lautrec, czy Degas- to na ich obrazy można siedzieć i się wpatrywać. Ciekawe, jak Rubens:-)
 
Dziś padało, ale wyszłyśmy z parasolkami i rundkę zrobiłśmy z tą najświeższą koleżanką. Mamy wiele wspólnych tematów, to spotkania z nią są ciekawe i ożywcze. Fajnie.

No, powiem szczerze,  że dzieła były  mocno religijne  i przeważnie  olej na drewnie,  ja kocham płótna i kolory,  najbardziej  Van Gogha.  Zobaczyć  jednak zawsze   warto ,  każdy coś  tam  uchwyci  z tego dla siebie.  Ja akurat  kiedyś  malowałam, może wrócę  do tego, stąd  lubię  te klimaty. Tolouse'a- Lautreca  też uwielbiam ponieważ imponujące  jest jak walczył  ze swoim osobistym nieszczęściem  poprzez sztukę  i się nie podawał,  to jest wspaniałe  w  artystach.

Dobrze, że są telefony, spacery, rower... Byłam dziś parę kilometrów dalej z aparatem słuchowym podopiecznego. To przy okazji zajrzałam do starociowego sklepiku. Parę rzeczy sobie kupiłam. Z koleżanką może jutro się spotkam. Jest zmienniczka i jutro zmienię ilość dni w odliczajkach- ciut mniej, niż mam wpisane. Cieszę się, że do domu, do moich chłopaków niedługo wracam... Cieszę się, że mąż pracuje, a synowie się uczą- jeden do matury, drugi na studiach- ale obaj na razie w domu. I cieszę się, że mają okroić jednorazowo podstawę programową do matury, bo te ich półtorej roku nauki jest takei sobie... Choć jak to się przełoży wszystko na ich pracę w przyszłości- dowiemy się potem... Cieszę się, że my, opiekunki mamy pracę i nie zapowiada się, żeby jej miało nie być..
 
Jakie macie hobby, czym sobie tutaj czas zapełniacie i głowę, żeby zlecenia mijały jak najszybciej i jak najlepiej? Wiem, że niektóre mają z podopiecznymi taki kociokwik, że marzą o chwili spokoju. Ale nie wszystkie...

Marilyn- tu na zleceniu jest pies:-) A na początku tego roku zgodzili się na opiekunkę z psem, ale jej wyjazd z innych przyczyn nie doszedł do skutku. Jestem ciekawa, jak Hera dogadałaby się z innym czworonogiem...