W sumie to szczególnych zasad nie ma. Poniżej napiszę zasady, które do małej części rzeczowników da się zastosować:
Rodzaju męskiego są:
- pory roku
- dni
- miesiące
- nazwy alkoholi spirytusowych (der Vodka, der Weinbrand, der Wein) - ale piwo das Bier (widocznie nie jest alkoholem spirytusowym, ale czy też wino jest? )
- nazwy marek samochodów i nazwy pociągów
- teoretycznie rzeczowniki zakończone na: -ant, -är, -ent, -et, -eur, -ist, -loge, -or, -us (ale od tego też są wyjątki)
Rodzaj nijaki:
- nazwy kontynentów i miejscowości
- nazwy państw (ale tutaj też wyjątki: die Turkei, die Schweiz, die Ukraine, die Slovakei, die Mongolei, die Niederlanden, die USA, der Libanon, der Sudan, der Irak, der Iran, der Senegal, der Vatikan - tylko o ile przy państwach o rodzaju żeńskim i liczbie mnogiej musimy użyć rodzajnika, tak przy państwach rodzaju nijakiego (czyli większości) nie używamy w ogóle rodzajnika, a przy męskich nie musimy użyć.
- kolory
- rzeczowniki z końcówkami -chen -lein
- rzeczowniki, które zostały utworzone od czasownika i tak samo jak on brzmią - schwimmen - das Schwimmen
- rzeczowniki z końcówką -nis (wyjątki: die Erlaubnis (pozwolenie), die Finsternis (ciemność), die Wildnis (dzikość)
- wyrazy zapożyczone z innych jezyków z końcówkami -at, -ett, -il, -ma, -o, -(m)ent, -um (das Drama, das Konto, das Dokument, das Zentrum)
Rodzaju żeńskiego są:
- nazwy statków i samolotów
- nazwy rodzajów papierosów
- nazwy marek motocykli
- liczby (oceny) - die Eins (jedynka), die Zwei (dwójka, die Hundert (setka)
- rzeczowniki zakończone na -ei, -heit, -keit, -schaft -ung
- rzeczowniki pochodzenia obcego zakończone na -age, -ät, -anz, -enz, -ie, -ik, -ion, -ur
To tyle - moim zdaniem to mało pomocne jest. Można sobie niektóre zapamiętać, ale większość to i tak nieprzydatne. Bo skąd mamy na przykład wiedzieć, czy dane słowo jest pochodzenia obcego? No w niektórych się można domyślić, ale nie wszędzie.