Szukaj

Znajdź w serwisie

Szukaj

Kategoria

Przygody Zosi posty

A teraz pragnę Was nieco rozczarować. Następny dzień zapowiadał się interesująco ze znanych powodów. Ale wiadomo było, że mój rycerz musi wyjechać i to zaraz po południu, a więc czasu dla siebie nie mieliśmy zbyt wiele. Spotkaliśmy się zgodnie z ustalonym rytuałem. Janek podjechał jak zwykle punktualnie po mnie i poszliśmy na przedpołudniową kawę. Potem spacerowaliśmy i przekomarzaliśmy się licytując się wzajemnie na temat ile nas dzieli. Bo co nas łączyCzytaj więcej

Depresja polskich opiekunek, czyli ciemna strona emigracji posty

Wszystko zależy od siły wewnętrznej, siły psychicznej i charakteru. I od tego jak siebie się postrzega: jako silną czy siłaczkę. Siłaczka zgadza się z pokorą na swój los a silna potrafi o coś zawalczyć. Inna kwestia to dobra agencja, która może 99% spraw organizacyjnych załatwić za opiekunki. Jak ktoś taką znajdzie, to niech da mi znać bo coś mi sie wydaje, ze w przyrodzie są na wyginięciu. Depresja a wypalenie to też dwie różne sprawy choć mają podobne objawy. PCzytaj więcej

Depresja polskich opiekunek, czyli ciemna strona emigracji posty

Tak było zawsze Danusiu.Czytaj więcej

Depresja polskich opiekunek, czyli ciemna strona emigracji posty

Usuwam swojego niepotrzebnego tu posta to od razu ten topik ginie z pierwszej strony... :-(Czytaj więcej

Depresja polskich opiekunek, czyli ciemna strona emigracji posty

Dziś dzień chłopaka i chyba nie powinnam tego pisać, ale ...Mężczyzna ginął na wojnie, ginął też w akcji czy na polowaniu, zabierało go morze jak wypływał na łów... Potrafił tez zaginąć bez wieści, np. jak wyszedł rano po świerze bułeczki... (:-)), a pomimo tego wszystkiego go nie ubyło... Tak (na zdrowy rozum) dawno powinien wyginąc jak dinozaury... :-), ale kobieta go ciagle rodzi bo chyba nie ma wyboru... Ja nie wiem czy ten za duzy cięzar to nie jest właCzytaj więcej

Depresja polskich opiekunek, czyli ciemna strona emigracji posty

Jesli jest cos takiego jak depresja powracajaca to taka mam i zalezy u mnie od pory roku, jak jest cieplo, slonce to czuje sie b dobrze, czesciej wychodze na spacery, rowerem jezdze ale wtedy kiedy mam mozliwosc, jak na steli brak roweru to chodze na spacery albo pieszo do sklepu, jako taka wymowka, by zlapac swiezego powietrza. Najbardziej lubie jak na steli jest pies bo wtedy czy chce, czy nie musza isc. Nie lubie stresujacych sytuacji ale mam dystans o ile to nie jesien i zima bo wtedy Czytaj więcej

Depresja polskich opiekunek, czyli ciemna strona emigracji posty

Mycha ładnie napisane.I drugi koniec kija nam pokazałaś.Czyli można.:aniolki:Czytaj więcej

Depresja polskich opiekunek, czyli ciemna strona emigracji posty

Ja przyjechałam do DE z depresją zdobytą w pracy w PL. Przyjechałam "na wariata". Bardzo potrzebowałam dystansu, trzaśnięcia drzwiami i obejrzenia wszystkiego od nowa. Nie mogłam sobie pozwolić na siedzenie i rozpamiętywanie, zresztą to by absolutnie nic dobrego nie dało. Pierwszy mój pobyt to 3 miesiące. Podopieczna spokojna i wyrozumiała. Miałam czas dla siebie, czyli to czego szukałam. Pieniądze na koncie nie pozwalały mi się o tę stronę życia martwić. Tylko ten bałagCzytaj więcej

Depresja polskich opiekunek, czyli ciemna strona emigracji posty

Ty kursujesz dziesięć lat, a ja czwarty rok. Żeby nie zwariować to każdy wyjazd traktuję jak urlop. Wiadomo, że to co trzeba zrobić to trzeba, ale bardzo pilnuję czasu tylko dla siebie. Jeżdżę na rowerze, zwiedzam co tylko mogę w bliższej (sama) i dalszej (jak rodzina Podopiecznej chętna) okolicy. Czytam (duuuużo), szydełkuję , biegam (tylko po internecie, ale zawsze :-) ) i nawet momentami lubię te moje wyjazdy.Czytaj więcej

Depresja polskich opiekunek, czyli ciemna strona emigracji posty

Depresja.Może i była,ale nie rozczulałam się nad sobą ,bo kredyty do spłacenia czekały ,a i komfort życia musiałby się znacznie obniżyć.Jak już wyszłam na prostą to przyszła chwila refleksji. Zaczęłam się buntować ,szukać w międzyczasie pracy w Polsce,zdrowie mi się fatalnie posypało.Część na tle nerwowym.I już wiadomo źe tęsknota za rodziną ,za normalnym źyciem nie pomagała w tym wszystkim.Dziesięć lat już tak sobie kursuję do De.Myślę ,źe wyszłam z tegCzytaj więcej