Blog opiekunek pracujących w Szwajcarii

moja wczorajsza wycieczka

Przepraszam, ale nie ustawiłam daty w aparacie.Nastepne bedzie z data aktualna.

Pieknie...gdzie zrobilas to zdjecie?

,,Słowem, wygodna nuuuuuuuuda...Mało mają znaczących dla świata artystów, bo w takim uporządkowanym świecie zostaje się raczej księgowym niż malarzem czy pisarzem. Poza tym sztuka rodzi się w niedostatku, cierpieniu, zmaganiu się ze sobą, a z czym się tu zmagać? Z przewidywalnością i dobrobytem? Lubię Szwajcarię i cenię, żeby nie było, że się czepiam, tak sobie tylko gaworzę.... ''
Zacytowałam post Romany z innego topiku - uznałam , ze odpowiedź będzie bardziej pasować tutaj .

To nie do końca jest tak. Dobrobyt tego kraju powstał z ciężkiej pracy pokoleń. A warunki tu niełatwe , teren trudny , doliny często oddalone od siebie a kiedyś bywały po parę miesięcy odcięte od świata. Do dziś przełęcze Furka , Nufenen , Klausenpass i wiele innych sa przejezdne od połowy maja do września . Gdyby nie Gotthardtunnel , połaczenie z południem byłoby bardzo trudne. W takich warunkach rodzi się związek z przyrodą , szacunek do niej , umiejetnosc jej wykorzystania . Takze piekno krajobrazu niejako ukształtowało architekturę , która do niego pasuje , jest jego częścią .Widać to w starych , pięknych drewnianych domach - liczących czasem po 200 lat a nadal zamieszkałych i w doskonałym stanie.
Zresztą i w miastach nie brak ,,perełek architektonicznych '' - choćby Zurich .
Przedmioty użytku codziennego tez bywaja pieknie zdobione . Zaś chyba najbardziej mozna podziwiać zegarki - proste lub udziwnione , eleganckie lub fantazyjne - gdyby nie ceny to właściwie każdy znalazłby coś dla siebie.
Dbaja o wystrój domów - mnóstwo pieknych kwiatów , choć czasem , w wysoko połozonych wioskach niedługo sie nimi cieszą - we wrzesniu juz bywa śnieg.Swiętują też chetnie , często te święta sa zwiazane z praca i przyrodą . Szczególnie powrót stad z wysoko położonych pastwisk jest świetem w całej Szwajcarii. Zwierzęta nosza na głowach piekne dekoracje , paterze biale koszule .
Uprawiają sport - i nie o narciarstwo mi nawet chodzi a o bardziej ekstremalne sporty . Niezwykle popularne sa motolotnie.
Znajomy Szwajcar latał tak na wys ponad 3 tys metrów .Fantazji im zreszta nie brak , Końcem lata rozgrywany jest na Klausenpass (prawie 2 tys m wysoka przełęcz )rajd zabytkowych samochodów. Podziwiam - te serpentyny i brak barierek zabezpieczajacych podnosza adrenaline nawet w nowoczesnym samochodzie,cóz dopiero w tych kilkudziesiecioletnich.
Wiele by jeszcze mozna o tym pisać , to temat- rzeka . Ja też piszę tylko o tym , co sama widziałam .A jest jeszcze Locarno i Ascona z piękną architekturą . Ale o tym moze kiedyś wiecej napiszę . Tym bardziej , ze się znowu wybieram do Locarno.

to zdjecie zrobiłam w Zurichu na jeziorem,nie wiem kto to siedzi na kamieniu ale podoba mi sie to zdjecie.

Moja przygoda ze Szwajcaria rozpoczęła sie w bardzo dawno temu w sposób nie standardowy.Otóż,ktoregoś dnia pożnym wieczorem przyszła do mnie sasiadka  z propozycja wyjazdu do pracy jako opiekunka dzieci - ale nastepnego dnia rano.Poniewaz ona sie boi,rozmysliła się a szkoda kasy wydanej no i miejsca pracy.Nie miałam wiele czasu na przetrawienie tego tematu powiedzialam ok jadę.Pożniej dopiero dotarło do mnie co ja zrobiłam nikt w domu nie zachęcał mnie anie też nie odradzał.Pozyczyłam slownik od syna,spakowałam to co wydawało mi sie potrzebne i pojechalam nie więdząc dokąd,co będę robiła,a wynagrodzenie tez było podane w formie można powiedzieć nie precyzyjnej.Podjęłam wielkie ryzyko,ktore było kilkakrotnie wręcz namacalne,ale dałam rade bo mialam cel i silne postanowienie.

to sa dzieci,ktorymi sie opiekowałam najdłużej i juz znałam jako tako jezyk niemiecki.Oj musiałam przysiaść do nauki

Jadę wreszcie jutro do Appenzell. Przygotowałam się już fizycznie,tzn mam nowe baterie do aparatu i dobry nastrój,brakuje mi przygotowania merytorycznego. Właśnie szukam w internecie miejsc ,które warto zobaczyć. Nie będę mieć niestety całego dnia na zwiedzanie,ale postaram się w miarę możliwości co ważniejsze obiekty zobaczyc. Może ktoś mi coś podpowie?

To jest dom w ktorym obecnie mieszkam z pdp.Jestem zmęczona dzisiaj muszę ograniczyć biegi i jazde rowerem jutro coś napisze odnosnie miejsca i mojej pracy tutaj.Wszystkim spokojnej nocy życzę.

Piątek - skończyły sie moje cztery tygodnie na nowej Stelli w nowym miejscu z inna podopieczną.Róznica jest niesamowita czekam ciagle,że coś sie zmieni,że cos nowego zaskoczy mnie tutaj,oczywiscie cos nowego dotyczącego opieki.A tu nic,muszę sie przyzwyczaić,że są miejsca gdzie mozna pracowac bez stresu,napięcia i w spokoju.Moja pdp jest "samoobsługowa" sama dba o swoja czystość,gotuje,sprzata, ja mam tylko niskie rejony,robi to wszystko siedząc na wózku.Porusza sie błyskawicznie tzn. przemieszcza sie z pomieszczenia do pomieszczenia, z wozka na fotel, w toalecie radzi sobie sama.Może to,że ostatnia sztela była z pdp chorą na Zespoł Choroby Parkinsona w dodatku ze slinotokiem-nie mogę jeszcze  uwierzyc,że takie sztele jak obecna są.Poniewaz jest to moja pierwsz pdp w tym kraju nie moge napisac,że wszystkie miejsca pracy opiekunek sa takie same, ale roznice odczuwam wielką.Nie ma pretensji,że za duzo wody zuzywam,że piorę,że prasuję,że odkurzam, a przeciez oplacaja tez wszystkie media.Nikt nie zaglada jak wroce z zakupow co kupiłam,owoce są cały czas,napoje i serdecznośc w stosunku do mnie.Mam jeszcze jeden atut oprocz kota,ktory tu jest- to ogrod, w ktorym moge przebywać i nikt nie wyglada i nie pilnuje co robię.
 
Czas wolny ustalam z pdp,ktora godzi sie na moje wyjscia,czy wyjazdy,staram sie nie wykorzystywac tej sytuaji musze uszanować to co mam.I gdyby nie forum z ktorego czerpię wiele informacji nie podjełabym takiej decyzji.Jak narazie to mi sie tu bardzo podoba.A,że nie zwiedzam - to sobie jakość zrekompensuję.Widocznie juz wykorzystałam swoj limit wycieczek.
 
 

Poniewaz w blogu napisano ogolnie opiekunki,więc mam szanse oddac sie wspomnieniom bardzo miłym memu sercu, a i ten czas,ktory tam spedzilam w tym charakterze  wpominam z łezką w oku.
 
Rozpoczynajac prace w tej konkretnej rodzinie mialam dziewczyne pod opieka o imieniu Nadine,ale okazało sie,że rodzina niebawem sie powięszy.Przygotowania do przyjęcia nowego czlona rodziny systematycznie posuwały sie do przodu co zauważalam powiekszaniem sie zasobów ubranek dla noworodka jak i nadszedł czas,że stanęła kołyska w pokoju, ale moim.Wprawdzie karmiąca nie byłam myslałam,że to chwilowo, ale ku mojemu zdziwieniu pozostała po powrocie matki z dzieckiem z kliniki.Tydzien czasu dziecko- był to chłopczyk - zostało pod opieka matki po tygodniu ja przejełam obowiazki a Pani po krótkie przerwie poszła do pracy.Małzeństwo było mieszane,rózne obyczaje panowały w tym domu, a te dotyczące wychowywania dzieci i odchowania ich tez były różne.Dziecko po urodzeniu spi na piersiach matki na brzuszku - twierdziła,że w ten sposob dziecko przyswaja sobie zapach matki,czuje bicie serca,spi spokojnie, nie czuje samotnosci i jest bardziej z matka związane uczuciowo.I ja zastosowałam taka metodę. co bardzo odbiło sie na moim zdrowiu cierpiałam bardzo.Ale decyzje musiałam podjąć.
 
 

To właśnie jest chłopiec (to zdjecie z przed lat)juz teraz nastolatek.Zdjęcie zrobione u nas na podworku.Poniewaz jeżdziłam z dziecmi do domu raz nawet byłam 2 mce tak akurat sie układało.

Gdzies tu kasia63 pisała o Konstanz, ale chyba "Reka Oparzności" usunęła wpis.Ale tu był na 100 %,albo coś ze mna nie tak?
 
Miasto warte polecenia byłam tam na wycieczce rodzinnej z Zurichu.Mam nawet pamiatke kupiłam sobie pocztowke na ktorej jest pomnik prostututki.
Tak,tak pomnik prostututki.Stoi na wysokim postumecie ma odsłoniete łono i na jednej dłoni trzyma papieza a na drugiej cesarza.Chociaz mnie sie wydawało jak patrzyłam przez lunete że to muzułmanin (Arab) typowy w swojej urodzie. Słuchałam tez opowieści nt.tego pomnika bardzo ciekawa,fajna,ale zeby nie draznic uczuć religijnych pomine to milczeniem.Warto tam jechac nie tylko do "roboty" ale odpocząć też.

Może Kasia63 sama chciała usunąć ???

Ja nie dociekam kto usunął, chcialam sie podczepić bo tak lubie.