Pozytywne aspekty pobytu w pracy

Prowadzący tez sobie żartowali na ten temat-redaktor prowadzący program powiedział,że gdyby on o takim czymś swoja żone poinformował,to ta zapewne nie czekałaby 10 lat,tylko rozwiodła się z nim natychmiast. Tyle tylko,ze nie to jest najważniejsze.Dla mnie nie do pojęcia jest to,ze można dobrowolnie skazać się na taki los-lecieć w niewiadome,nieznane,bez możliwości powrotu-czyli skazywać się na powolne umieranie we wszechświecie.
 
 
 
Ale wracajac do tematu pozytywnych aspektów pracy za granica-ja ich nie widze.A moze raczej nie oceniam tego w ten sposób.
Owszem pracuje tutaj,bo w kraju nie ma dla mnie miejsca,pieniadze mam,zyje na luzie.Ale pieniadze to tylko pieniadze.Wiem,że bez nich żle i nigdy nie napiszę,że sa nieważne,bo to nie jest prawda.Podejrzewam jednak,że ich całkowity brak popchnąłby mnie na zupełnie inne tory.
Zwiedzanie,poznawanie nowych miejsc,moze i niektórym sie to trafia,wiekszość nie ma takich mozliwości latania po muzeach,kosciołach i innych zabytkach
Ale nawet gdyby-to "zaliczamy" to wszystko same,bez naszych bliskich,wiec jest to nieco zubożone.
Zamysliłam sie przez chwilę,jednak nie potrafie dostrzec pozytywów tej pracy pozwalajacych na wychwalanie jej.
Ot po prostu,praca jak praca,dobrze płatna i tyle.Kiedyś,dawno temu pracowałam we własnym kraju i cieszylam sie,ze ide do pracy.Lubiłam ja.A tej obecnej nie lubie,nie ciesze sie,otwierajac rano oczy,na myśl,ze własnie wstał nowy dzień a ja zaczne ...no właśnie...na pewno nie ulkochana pracę.
No dobra,jeden pozytyw widzę-cieplejszy klimat,szczególnie w NRW,bo juz wasze ululubione Monachium takie ciepłe nie jest.
 

Prowadzący tez sobie żartowali na ten temat-redaktor prowadzący program powiedział,że gdyby on o takim czymś swoja żone poinformował,to ta zapewne nie czekałaby 10 lat,tylko rozwiodła się z nim natychmiast. Tyle tylko,ze nie to jest najważniejsze.Dla mnie nie do pojęcia jest to,ze można dobrowolnie skazać się na taki los-lecieć w niewiadome,nieznane,bez możliwości powrotu-czyli skazywać się na powolne umieranie we wszechświecie.
 
 
 
Ale wracajac do tematu pozytywnych aspektów pracy za granica-ja ich nie widze.A moze raczej nie oceniam tego w ten sposób.
Owszem pracuje tutaj,bo w kraju nie ma dla mnie miejsca,pieniadze mam,zyje na luzie.Ale pieniadze to tylko pieniadze.Wiem,że bez nich żle i nigdy nie napiszę,że sa nieważne,bo to nie jest prawda.Podejrzewam jednak,że ich całkowity brak popchnąłby mnie na zupełnie inne tory.
Zwiedzanie,poznawanie nowych miejsc,moze i niektórym sie to trafia,wiekszość nie ma takich mozliwości latania po muzeach,kosciołach i innych zabytkach
Ale nawet gdyby-to "zaliczamy" to wszystko same,bez naszych bliskich,wiec jest to nieco zubożone.
Zamysliłam sie przez chwilę,jednak nie potrafie dostrzec pozytywów tej pracy pozwalajacych na wychwalanie jej.
Ot po prostu,praca jak praca,dobrze płatna i tyle.Kiedyś,dawno temu pracowałam we własnym kraju i cieszylam sie,ze ide do pracy.Lubiłam ja.A tej obecnej nie lubie,nie ciesze sie,otwierajac rano oczy,na myśl,ze własnie wstał nowy dzień a ja zaczne ...no właśnie...na pewno nie ulkochana pracę.
No dobra,jeden pozytyw widzę-cieplejszy klimat,szczególnie w NRW,bo juz wasze ululubione Monachium takie ciepłe nie jest.
 

a ja bym udusiła. I jak wrócę to uduszę.

no tak...siedziałam w domu tyle lat,że jak wyjechałam pierwszy raz,to nie mogłam sama w to długo uwierzyć...

Rozumiem Cię bardzo dobrze ale ja staram się znaleźć pozytywne strony inaczej bym była bardzo nieszczęśliwa. Na pewno byś mogła zwiedzać ( no cóż w formie zubożonej) gdybyś zmieniła pdp. Poza tym dużo zależy od nas samych.Pracujesz w jednym miejscu od trzech lat i to w dodatku z dosyć trudną osobą. Co Ciebie tam trzyma ? Poczucie stabilizacji? Nie wiem. Ja pracuję od dwóch lat i tylko na pierwszej stelli mało co zwiedzałam bo byłam zielona, miałam dosyć trudną pdp i nie wiedziałam, że pewne rzeczy mi się należą jak psu miska zupy. Teraz jestem mądrzejsza i nie ma, że ktoś mi powie,  nie mam pauzy. Okrzepłam, zhardziałam. O swojej ukochanej pracy staram się nie myśleć lub myśleć coraz mniej bo ciągle tęsknię za nią. Ot i cała prawda. Gdybym się nie bała to może uwierzyłabym Kasi63, że życie to jest jednak koncert życzeń i otworzyłabym swoje własne agencyjne biuro podróży.

Alinka-nie cytuję bo za długie:)Bo to cała sztuka na tym polega ,żeby przestać się bać spełniać marzenia!!!!Jak nie spróbujesz to nigdy sie nie dowiesz czy marzenie sie spełniło.A na takie projekty jak biuro podróży można dostać dotację:)Nie mi masz uwierzyć,masz uwierzyć w siebie!Swoją siłę i możliwości!!!

Pytam jak załóżyć nowy temat. Kasiu wiesz?

Amelka, kliknij w Forum na niebieskim pasku, następnie w obojętnie jaki wątek główny na stronie z tematami, np. pierwszy od góry "Poznajmy się", a wtedy po prawej stronie u góry wyświetli Ci się opcja "dodaj nowy temat", czy jakoś tak to idzie:-).

Dzięki Binor. Na Ciebie zawsze można liczyć :/))
Ale implanta żadnego nie masz przypadkiem?

zrob prawojazdy na TIR Och nie ma jak to w 30 tonowym aucie .....................kolo zmieniac gdy deszcz pada 

zrob prawojazdy na TIR Och nie ma jak to w 30 tonowym aucie .....................kolo zmieniac gdy deszcz pada