Po ile godzin pracujecie?

Jakie szczęście, że mój niemiecki podstawowy+ jest, a na czas wyjazdu będzie komunikatywny.
Ja po prostu nie będę rozumieć za wiele :D to se gadać może. "Boli mnie głowa, idę do siebie na pół godziny bo
nie wytrzymam z bólu" się nauczę i dam radę:D O już ja sobie takie hasła obcykam przed wyjazdem i nie pozwolę
jakieś hexie po sobie jeżdzić.

Jakie szczęście, że mój niemiecki podstawowy+ jest, a na czas wyjazdu będzie komunikatywny.
Ja po prostu nie będę rozumieć za wiele :D to se gadać może. "Boli mnie głowa, idę do siebie na pół godziny bo
nie wytrzymam z bólu" się nauczę i dam radę:D O już ja sobie takie hasła obcykam przed wyjazdem i nie pozwolę
jakieś hexie po sobie jeżdzić.

moje zdanie takie jest:teoretycznie z pozycji pobytu w pl nieraz latwo planowac co powiem a co nie,co zrobie a co nie w de.po przyjezdzie zycie niejednokrotnie weryfikuje postanowienia nasze....jezdze juz 4 rok i roznie to z tymi moimi granicami bywa...to ze obcykasz hasla to nie wszystko.jedziesz do pracy no i niestety nie ty do konca karty rozdawac bedziesz...ale fajnie ze masz w sobie tyle optymizmu bo on niezbedny jest w naszej robocie
 
 
 

Z mojej strony wygląda to tak, że taram się w żart obrócić te trudne sytuacje, które opisujecie. Ja akurat w ten sposób radzę sobie z stresem przed niewiadomym.
Nie uważam, ze jeśli, np.: pdp zaczyna naciskać na opiekunkę,żeby obiad przygotowała dla jej krewnych i używa argumentów, które siadają na psychice (więc ktoś się zgadza dla spokoju) to braki językowe są czymś złym- bo być może one właśnie pomogą uniknąć dodatkowego stresu. Nie znaczy to, że uważam, że dobrze nie znać języka. Staram się dostrzec zalety mojej sytuacji, bo wiem, że języka i tak nie przeskoczę- kończę A1 i w 2 miesiące choćbym nie wiem jak się starała mój niemiecki na B2 nie wskoczy.

to jest do slonecznie
 
no właśnie to nie ty rozdajesz karty, nie mniej takiego podejścia, że Ty od razu będziesz ustalać warunki bo to jest dom, życie obcych dla ciebie ludzi, wchodzisz w ich zycie, na początku zobacz jakim trybem oni żyją, a potem wtrąć swoje, ale co tam gadać, każdy był mądry jak wyjeżdżał pierwszy raz, ja tak samo, ale nie mniej nigdy takiego podejścia, to oni Tobie płacą a Ty jedziesz do pracy, wszystko w granicach rozsądku..... sama po czasie zweryfikujesz jakich stelli szukasz

Z mojej strony wygląda to tak, że taram się w żart obrócić te trudne sytuacje, które opisujecie. Ja akurat w ten sposób radzę sobie z stresem przed niewiadomym.
Nie uważam, ze jeśli, np.: pdp zaczyna naciskać na opiekunkę,żeby obiad przygotowała dla jej krewnych i używa argumentów, które siadają na psychice (więc ktoś się zgadza dla spokoju) to braki językowe są czymś złym- bo być może one właśnie pomogą uniknąć dodatkowego stresu. Nie znaczy to, że uważam, że dobrze nie znać języka. Staram się dostrzec zalety mojej sytuacji, bo wiem, że języka i tak nie przeskoczę- kończę A1 i w 2 miesiące choćbym nie wiem jak się starała mój niemiecki na B2 nie wskoczy.

1 raz jak jechalam to wystraszona na maxa bylam.jezyk troche znalam ale roboty wcale.teraz tez jak jade na nowa stelle pietra zawsze mam...

Z mojej strony wygląda to tak, że taram się w żart obrócić te trudne sytuacje, które opisujecie. Ja akurat w ten sposób radzę sobie z stresem przed niewiadomym.
Nie uważam, ze jeśli, np.: pdp zaczyna naciskać na opiekunkę,żeby obiad przygotowała dla jej krewnych i używa argumentów, które siadają na psychice (więc ktoś się zgadza dla spokoju) to braki językowe są czymś złym- bo być może one właśnie pomogą uniknąć dodatkowego stresu. Nie znaczy to, że uważam, że dobrze nie znać języka. Staram się dostrzec zalety mojej sytuacji, bo wiem, że języka i tak nie przeskoczę- kończę A1 i w 2 miesiące choćbym nie wiem jak się starała mój niemiecki na B2 nie wskoczy.

Z całego serca życzę Ci jak najlepszej stelli , tylko nie rozumiem jednego : czemu nastawiasz się na same odmowy , czego nie będziesz musiała , czego nie będziesz chciała robić ! Bardzo fajnie , że chcesz jechać jako tako przygotowana , ale życie samo pisze scenariusze . Opiekowałam się przez dwa i pół roku demencyjną Babciunią i uwierz mi , czy nie , ale jak były jekieś odwiedziny to ja byłam " gospodynią " , ja robiłam kawę , podawałam dostołu , pózniej zmywałam , bo PDP-na choć by mobilna była nie była w stanie zrobić cokolwiek ze względu na zaawansowaną demencję ..... Jakoś od tego nie uschłam , nawet mogę powiedzieć , że mnie przybyło -:)

ania52 a jaka ja byłam zesrana...... szkoda gadać
pierwszy raz, zero doświadczenia, język szkony po 20 latach nauki, Jezusiu......
ale tak jak piszesz, zawsze pierwszy raz jest najgorszy w sensie nowej stelli

Jak to jest żart to zrob taki uśmieszek       :)   i wszystko jasne.

Z całego serca życzę Ci jak najlepszej stelli , tylko nie rozumiem jednego : czemu nastawiasz się na same odmowy , czego nie będziesz musiała , czego nie będziesz chciała robić ! Bardzo fajnie , że chcesz jechać jako tako przygotowana , ale życie samo pisze scenariusze . Opiekowałam się przez dwa i pół roku demencyjną Babciunią i uwierz mi , czy nie , ale jak były jekieś odwiedziny to ja byłam " gospodynią " , ja robiłam kawę , podawałam dostołu , pózniej zmywałam , bo PDP-na choć by mobilna była nie była w stanie zrobić cokolwiek ze względu na zaawansowaną demencję ..... Jakoś od tego nie uschłam , nawet mogę powiedzieć , że mnie przybyło -:)

To będę wiedzieć, że :) a nie :D   ;)
Wiem, że my opiekunki kart nie rozdajemy. Z drugiej strony nie jesteśmy robotami, ani niewolnikami, a włos mi się na głowie jeży
jak czytam niektóre historie na tym forum.
Chodziło mi o ten balans między dopasowaniem się do pdp i jego rodziny a postawieniem im granic=chronieniem siebie.
Ja wiem, że jako świeżynka mam nieco wyobrażeniowe podejście, bo jeszcze na stelli nie byłam, ale mam też nadzieję
jak najbardziej je urealnić przed wyjazdem dzięki rozmowom na forum;).
 

To komu Ty gotujesz,ze możesz umyslnie przesolić czy przypalić.To juz kpiny.Nie mozesz powiedziec szczerze,że nie chcesz gotować dla wnuczki w środe obiadu.