Wieczorne rozmowy opiekunek i nie tylko

A wyobraź sobie , że wiem o czym piszesz . Mam znajomego - jest selekcjonerem w kole łowieckim. A na dodatek pisarzem - przepiękne książki o myśliwstwie pisze . O ludziach i zwierzętach , o przyrodzie i naszych pięknych , dzikich Beskidach.I o ich jakże trudnej historii. A jelenie słyszałam na Bannem - ostatnio tam na grzybach byłam .

To też mój świat - tylko dołóz do tego konie.Jazda w dzikim terenie , możliwość obserwowania zachowań zwierząt w bezpośredniej bliskości , poczucie wolności - ale też nostalgia , zapomniane , beskidzkie wioseczki a nawet tylko ślady po nich . Stare śliwy w dawnych sadach , kapliczki błogosławiące polom - a właściwie łąkom na ich miejscu ....
To trzeba przezyć , żeby zrozumieć .

Nie wiem która to pani pisała ostatnio o meczu,dziś gramy z Rosja ,moze mogla by napisac raz po raz wynik,przesyłam ukłony w podziekowaniu.

No ja raczej z tych siedzących na zydelku w ciszy i spokoju. Znam Bieszczady - zimą,Dolnosląskie wczesna wiosną,Lubuskie - jesienia.Wszystko to jest zwiazane z moim ukochanym zawodem.Szkoda,że tak sie ułozyło moje zycie musiałam zrezygnowac z tego na czym mi bardzo zależało.
 
Lubię takie sielskie sytuacje - dzisjaj juz jestem po kapieli, w domu zapach jabłek, ogladam sobie fotografie  i mam to co lubie najbardziej swiety spokoj.,

Dzięki za wynik ale ja mam slabego neta wiec mi nie pociągnie.

Podobno musimy tylko dwa sety wygrac,to wystarczy,nawet jesli przegramy
Ale wygramy i tak:-) :-)

1 : 0 dla PL :)))
 
tu można śledzić wynik na bieżąco:
http://sport.wp.pl/lbid,8624,title,MS-2014-Polska-Rosja,nazywo.html?ticaid=113784&_ticrsn=5
 

Wracam do wczoraj zaanonsowanego tematu . Moja poprzednia PDP – w życiu zawodowym lekarz internista / miała dokładnie spisany testament życia . Wyszczególniła w jakim przypadku nie wyraża zgody na podłączenie jej do aparatury podtrzymującej życie i napisane było także w tym testamencie / wiem co było bo mi go pokazała i poprosiła abym przeczytała / , że w przypadku wejścia w stan agonalny żąda podania zastrzyku „snu „ zapytałam co to jest : to kroplówka z morfiny , której dawka zwiększa się albo co godzinę albo co pół godziny . Pacjent nie czuje absolutnie bólu i zasypia snem wiecznym . Dzieje się to w pewnym krótkim przedziale czasowym . Ale do rzeczy : wykonawcą tego testamentu ustanowiła córkę , która podpisując go zobowiązała się do jego wykonania Córka była bardzo mocno związana z mamą i naprawdę dażyła ja ogromną miłościa . To było widać . Niestety w czasie mojej pracy PDP wylądowała na Intesiv Station , przyplątała się SEPSA po banalnym zabiegu wycięcia na plecach dużego tłuzczaka ,Po 24 godzinach podawania silnych antybiotyków – lekarze powiedzieli córce , że praktycznie teraz albo nigdy , muszą podłączyć PDP do aparatury , bo przestaje samodzielnie oddychać . Byłam przekonana , że córka zastosuje się do woli mamy . Nie : córka powiedziała , że nie pokaże tego dokumentu bo zawsze jest nadzieja , że coś się w organizmie przełamie i antybiotyki zaczną działać . Lekarze podłączyli PDP , po następnych 24 godzinach stan był agonalny który trwał następne 4 dni . PDP zmarła czy w cierpirniu czy nie ? Tego nikt nie wie i się nie dowie . Nie pytałam już córki dlaczego tak czy inaczej postąpiła ale we mnie został dylemat : czy warto coś takiego pisać jeżeli kochająca nas osoba może nie uszanować naszej woli bo oczywiście podchodząc do tego emocjonalnie – mówi , że ostatnia umiera nadzieja ?