Na wyjeździe

nusia - was ist das DRUCIAK?????????????????????????Smaczny chociaż?

znacie portal: memori.pl? ja mam tam wirtualne groby swoich bliskich, na których zapalam znicze i swiece.

Herr robi postępy, za mojej bytności gotował tylko ugotowany kalafior z lodówki o wpół do trzeciej w nocy!

Alutka, tak! ja stworzylam grób dla ojca mojego kumpla. tylko to pamietajmy.pl sie nazywa. a pozatym tez jest tam moja kolezanka ze szkoly 18 lat .

tam po zalogowaniu dostaje się punkty, za które można zapalać znicze, świece są " za darmo", ale "sprzątając" zgasłe znicze i świece na innych, cudzych grobach zdobywa się punkty, za które znowu można zapalać znicze na grobach swoich bliskich:)

Alutka kogo tam pochowalas juz????? Myslisz ze takie groby maja sens ? Ze to sie "liczy" w niebie???

Aniu w blasku życia zawsze towarzyszą nam cienie śmierci. Nic nigdy naprawdę nie umiera, nikt tak naprawdę nie odchodzi. Ludzie żyją tak długo, jak długo inni pielęgnują pamięć o nich myśląc i kochając. Kiedy stoimy nad grobem przychodzi ból, żal, ale to nasze emocje, uczucia mamy do nich prawo i wręcz musimy, powinniśmy je przeżywać. Mój syn Patryk urodził się 5 lipca, nie wiem co powiedzieć...., trudno sobie wyobrazić....., ale chyba wiara pozwala nam przetrwać, wiara, że kiedyś tam w niebie przecież się spotkamy, przytulimy, ukochamy. Smutny ten dzisiejszy dzień, nie wiem czy jakiekolwiek współczucie jest w stanie komuś pomóc w takiej sytuacji, ale jest mi jeszcze bardziej przykro, smutno niż było Aniu.

dziewczyny jutro jadę do besigheim do pracy ale mam stracha jakoś strasznie ten wyjazd przeżywam nawet słówka zapominam z wrażenia to nie jest mój pierwszy wyjazd ale jakos teraz strasznie się boję miałyście coś takiego pozdrawiam wszystkie koleżanki

też się boimy, a potem okazuje się najczęściej, że jest ok!

U mnie wczoraj był cudny dzień, słońce do g15 od rana, ciepło, dziś tez świeci. Kocham południe Niemiec, przynajmniej okolice Stuttgartu, czuję sie tu trochę jak we Włoszech. Miłego dnia!

dzieki Romana troche mnie uspokoiłaś ale moja podopieczna życzy sobie być na dystans i może to mnie trochę przeraża ale powiedziała ze jak bedzie ok to moge po miesiącu przywieżc mojego 4 letniego synka ana tym mi bardzo zalezy

Betina,a wiec udalo Ci sie znalezsc miejsce gdzie mozesz byc z dzieckiem.Zycze Ci,abys polubila sie z podopieczna i mogla zabrac do siebie synka.Powodzenia!!!

Betina dystans tez czasami jest dobry , bo jak za bardzo się człowiek spoufali to zaczynają go wykorzystywać i myslą wtedy , ze jestes w domu wszystkim i lekarzem i pielęgniarką , sprzataczką i kucharką ))

Chyba kazda tak ma,ze jak jedziemy w nowe miejsce,to mamy stresa,bo nigdy nie wiemy jak to bedzie.Ja jak teraz wyjezdzalam to mialam taki stres ,ze w ogole nie moglam przez pare kolejnych nocy spac.Tak jak kolezanka napisala STRACH MA WIELKIE OCZY;spojrz Kochana pozytywnie,a tak poza tym zobacz ,jest swiatelko nadzieji,ze Twoj maluszek bedzie mogl do Ciebie przyjechac......Zobacz jekie to mile ze strony tej babci,a jesli chodzi o dystans,to niemcy tacy poprostu sa,no wiekszosc.Glowa do gory,bedzie dobrze

Witam Ciebie.Twoje malenstwo teraz patrzy na Ciebie i sie usmiecha i Twja tesciowa tez,pamietaj nikt nie umiera dopuki nosimy Go w sercu

a ja myślałam , ze mnie wczoraj rozerwie , uszykowałam moja podopieczną do wyjazdu na cmentarz

namęczyłam się przy niej ( siostra Helmuta z powieści) już mamy wychodzić a ta mówi ,że jej się odechciało już iść i teraz to ona chce kawe i ciasto . Cholera nie taka stara osoba (56 lat ) a tak zmanierowana dobrobytem chyba ze sie w głowie nie mieści )))