Na wyjeździe #23

ktoś z was musi dojrzeć, zeby postawic mu sprawę jasno, niestety musi, on musi mieć jakiś konkretny, poważny powód żeby się ocknąc, musi poczuć, że może coś na prawdę stracić, rozmowy, których nawet nie słyszy nic nie pomogą, przemyslcie to spokojnie, bardzo rozważnie i bądzcie konsekwentni, drugi raz sie nie uda, alkohiolizm jest chorobą całej rodziny, on cierpi, uwierz mi i to bardzo, dlatego wciąż pije, ale wy również, musi wiedzieć, ze jeśli spróbuje nie zostanie sam, że nikt się go nie wstydzi za to, ze jest chory, nie od zawsze był alkoholikiem, był i będzie kochany i żadna choroba tego nie zmieni, nie wiem czy jego żona brała udział w terapii - pewne rzeczy trzeba sobie uświadomić, zeby umieć pomóc takiemu człowiekowi, może warto spróbować, będzie czuł, że ktoś go potrzebuje, ze ktoś o niego również walczy, a wspólna walka zawsze kończy się sukcesem :)

Dagmara, teraz trochę teorią pojechałaś i chyba z lekka się zapędziłaś. Konkretnie mam na myśli to:
"on cierpi, uwierz mi i to bardzo, dlatego wciąż pije, ale wy również, musi wiedzieć, ze jeśli spróbuje nie zostanie sam, że nikt się go nie wstydzi za to, ze jest chory, nie od zawsze był alkoholikiem, był i będzie kochany i żadna choroba tego nie zmieni"
Jak ja bym taki tekst usłyszała, to zaraz poleciałabym po kolejne piwo :/.

:) skoro tak sądzisz, masz do tego prawo :)

jest bardzo zamknięty w sobie i trudno do niego dotrzeć .Rozmawiasz z nim a On milczy jak grób .Mojej siostry  córka jest lekarzem próbowała z nim rozmawiać i zaoferowała pomoc ,ale do niego nie dociera .Chwytamy się różnych sposobów .Myślę ,ze tak jak napisałaś " nie sięgnął jeszcze dna " .Nie wiem czy czytałaś ,ale On nie pije mocnych trunków ,tylko piwo .Po przyjściu z pracy potrafi wypić z 10 i tu mammy największe obawy o jego nerki .

Jestem po rozmowie z nową firmą i mam już ofertę na 3 maja. Czekam na potwierdzenie rodziny. nowe wyzwanie, obawy, strach, ale wiem że zWaszą pomocą będę  szła jak burza. Pozdrawiam.

Lena jeśli jest się osobą chorą nie ważne w jakich ilościach spożywa sie alkohol, jeśli chodzi na terapie otwartą i w tym czasie pije nie wyjdzie z tego, hm.... wiem jak ciężko jest patrzeć na ten problem nie mogąc pomóc, ale niestety decyzja  picie albo normalne życie zależy wyłącznie od niego, nie przegrywa Lena musi zrobić coś więcej, posunąć się o krok do przodu, wiesz z czym to się wiąże, leczenie zamknięte, to zupełnie inny klimat, otoczenie, być może łatwy dostęp do alkoholu, łatwo osiągalne pieniądze nie pozwalają mu na ten czas zdecydować, być może przepraszam, ze to napiszę, ale jeszcze nie osiągnął swojego "dna", czy ma dla kogo to zrobić, czy moze kogoś stracić, czy moze mieć problemy typu utrata pracy, kredyty itp. ?? niestety ale tego typu problemy właśnie pomagają w uświadomieniu sobie, w nazwaniu siebie alkoholikiem, to tzreba sobie samemu głośno powiedzieć, on chyba jeszcze sobie tego nie uświadomił, ucieka od tego, oczywiście nie życzę mu, żeby takie problemy sobie zafundował, ale nadejdzie taki moment, każdy z nas jest "indywidualny", jeden poradzi sobie szybciej, drugi będzie się staczał i być moze nigdy sobie nie poradzi, ale Wy nie rezygnujcie z Niego, to bardzo ważne, jeśli się zostaje samemu hm...... nie ma się nic więc i po co, dla kogo i tak już może zostać

Dagmaro przeczytalam Twoj post i powiem Ci,ze moj jeszcze maz , probowal wszystkiego- leczenie zamkniete( spokoj 4 miesiace) terapie dzienne itp.Nic nie pomoglo pomimo, ze trwalam przy nim, szarpalam swoje zdrowie. Byly problemy finansowe bo do picia doszedl jeszcze hazard. 32 lata malzenstwa i przekreslenie tego wszystkiego w jednym desperackim momencie z mojej strony, to chyba cos znaczy, chyba znaczy, ze mial kolo siebie kogos bliskiego i niestety nie rozumial tego. Ja czasem nie wiem czy to rzeczywiscie choroba czy wygodnickie zycie. Jak sie raz pokaze wszystkim dookola , ze jest sie dupkiem , to wtedy wszyscy przymykaja oczy i sie ma latwo, nie trzeba sie pilnowac.