Na wyjeździe #32

Zmienniczka dotarła:)Ach ,mogłam pospać jeszcze a nie z kotami wstawać:( Jutro o tej porze będę kawkę we własnym łóżeczku piła:)

Zmienniczka dotarła:)Ach ,mogłam pospać jeszcze a nie z kotami wstawać:( Jutro o tej porze będę kawkę we własnym łóżeczku piła:)

W nadchodzacym tygodniu nie moge. Musze o swoja i dziecia przyszlosc zadbac :lol1: Ale w kolejnym postaram sie te kilka godzin wyczarowac :-)

Sikamy w majty z powodu zaworków:)W dzieciństwie,bo nie wiedzą one jeszcze do czego służą, a na starość ,bo już nie pamiętają:):):)hi hi hi

U mnie odwrotnie-telefon nie ma funkcji włączania TV:):):)Albo Franio "zrób to sam" tak skutecznie zablokuje pilota ,że sie męczę potem ,żeby TV działał..Ale poza tym to uroczy starszy pan:).

Witam się w końcu z wszystkimi po długiej przerwie już po tej jasnej stronie mocy:-).
Od czwartku jestem na wyjeździe i na razie jest ok. Demencja podopiecznej przez te kilka dni jeszcze nie dała mi się we znaki, ale wszystko przede mną, bo tym razem zgodziłam się pojechać na dwa miesiące.

Jednak już mogę napisać, że rodzina bardzo miła i pomocna. Pracy jako takiej nie ma, gdyż 3 razy w tygodniu przychodzi gosposia i wtedy dopiero idę do PDP o 11-ej, jak również w te dni nie gotuję obiadów. Oprócz tego pani gosposia pierze, prasuje i sprząta. Codziennie po obiedzie 2 godziny wolnego, jednak nie mogę wyjść z domu, ale nadrabiam to rano do tej 11.00. Na obiady i kolacje przychodzi syn PDP, który mieszka na samej górze i nie ingeruje w opiekę. Jest typem naukowca i prowadzi aptekę, która jest w tej rodzinie od 4-ech pokoleń. Wczoraj np. zajął się po obiedzie swoją mamą i miałam wolne aż do 18-ej.

Wiem jednak od opiekunki, którą zmieniałam, że będą takie dni, że PDP da mi popalić, a raczej jej demencja, ale i to da się przeżyć, gdy można liczyć na takie wsparcie.

To pokrótce tyle i postaram się teraz częściej coś tam skrobnąć:-).

Witam się w końcu z wszystkimi po długiej przerwie już po tej jasnej stronie mocy:-).
Od czwartku jestem na wyjeździe i na razie jest ok. Demencja podopiecznej przez te kilka dni jeszcze nie dała mi się we znaki, ale wszystko przede mną, bo tym razem zgodziłam się pojechać na dwa miesiące.

Jednak już mogę napisać, że rodzina bardzo miła i pomocna. Pracy jako takiej nie ma, gdyż 3 razy w tygodniu przychodzi gosposia i wtedy dopiero idę do PDP o 11-ej, jak również w te dni nie gotuję obiadów. Oprócz tego pani gosposia pierze, prasuje i sprząta. Codziennie po obiedzie 2 godziny wolnego, jednak nie mogę wyjść z domu, ale nadrabiam to rano do tej 11.00. Na obiady i kolacje przychodzi syn PDP, który mieszka na samej górze i nie ingeruje w opiekę. Jest typem naukowca i prowadzi aptekę, która jest w tej rodzinie od 4-ech pokoleń. Wczoraj np. zajął się po obiedzie swoją mamą i miałam wolne aż do 18-ej.

Wiem jednak od opiekunki, którą zmieniałam, że będą takie dni, że PDP da mi popalić, a raczej jej demencja, ale i to da się przeżyć, gdy można liczyć na takie wsparcie.

To pokrótce tyle i postaram się teraz częściej coś tam skrobnąć:-).

Witam się w końcu z wszystkimi po długiej przerwie już po tej jasnej stronie mocy:-).
Od czwartku jestem na wyjeździe i na razie jest ok. Demencja podopiecznej przez te kilka dni jeszcze nie dała mi się we znaki, ale wszystko przede mną, bo tym razem zgodziłam się pojechać na dwa miesiące.

Jednak już mogę napisać, że rodzina bardzo miła i pomocna. Pracy jako takiej nie ma, gdyż 3 razy w tygodniu przychodzi gosposia i wtedy dopiero idę do PDP o 11-ej, jak również w te dni nie gotuję obiadów. Oprócz tego pani gosposia pierze, prasuje i sprząta. Codziennie po obiedzie 2 godziny wolnego, jednak nie mogę wyjść z domu, ale nadrabiam to rano do tej 11.00. Na obiady i kolacje przychodzi syn PDP, który mieszka na samej górze i nie ingeruje w opiekę. Jest typem naukowca i prowadzi aptekę, która jest w tej rodzinie od 4-ech pokoleń. Wczoraj np. zajął się po obiedzie swoją mamą i miałam wolne aż do 18-ej.

Wiem jednak od opiekunki, którą zmieniałam, że będą takie dni, że PDP da mi popalić, a raczej jej demencja, ale i to da się przeżyć, gdy można liczyć na takie wsparcie.

To pokrótce tyle i postaram się teraz częściej coś tam skrobnąć:-).

Kiedy tu przyjechałam w połowie stycznia przywiozłam śnieg a dziś to samo zrobiła zmienniczka:)Sypie od 15ej jak szalony-nie lubię takiej pogody na podróż:(Ale cieszę się powrotem.Zapach domowego rosołku poczułam przez telefon:):)Urlop -piękna rzecz:):):)

a Ty  na walizce nie siedzisz???

Kochana,ja od wczoraj spakowana:)Jeszcze tylko kosmetyki i parę drobiazgów-wypad 21.15:)