Życie polskich opiekunek w Niemczech - problemy i doświadczenia

Nigdy na takie zlecenia. Pięknie to wszystko wygląda, do momentu aż podopieczny nie narobi w pampersa. Będąc w restauracji, odchodzimy z podopiecznym od stołu, jest ogólne poruszenie i my maszerujemy z nim do kibelka zmienić pampersa. Smród a my ze swoim przybornikiem, pampersik na zmiane, rekawiczki, chusteczki.itp. W kurortach ludzie szaleją a my opiekujemy sie podopiecznym.
Owszem jakąs kawę dla bliskich ale zawsze pamiętajmy że jesteśmy tylko opiekunkami.
Do zdrowych aktywnych staruszków opiekunki z Polski nikt nie zatrudnia. 
To wielka sztuka umieć zorganizować sobie własne zycie na wyjeździe. 

Ja zawsze wybrzydzam nad miejscem.Ciężko znoszę  odludzia . Teraz właśnie takie mam ,niby,duże miasto Bremen ale całkiem na peryferiach,tak się dałam wrobić ale już znalazłam wyjście,poznałam koleżankę i umawiamy się w niedzielę w centrum ;kawka,ploteczki ,wymiana wrażeń  i człowiek ładuje akumulator na następny tydzień.

Zgadzam się z Tobą. Wcale nie zależy mi na tym aby bywać gdzieś z pdp. Wolę mieć taką stellę, która mnie daje sporo swobody ale mnie jako mnie, a nie razem z pdp. Czasem się zdarza. W zasadzie prawie zawsze jak do tej pory tak miałam, za wyjątkiem pierwszego miejsca. Tutaj gdzie jestem też mam sporo czasu dla siebie. Pisałam już, że ta stella ma wiele plusów, minusem jest charakter pdp. Jest to na tyle duży minus, że nikt nie chce tutaj wracać mimo dobrych pieniędzy, cudnej kotki, fajnego miasteczka, w miarę samodzielnej pdp i  czasu wolnego. Rozmawiałam z moją ostatnią zmienniczką i obydwie stwierdziłyśmy, że kto tutaj nie był nie jest w stanie zrozumieć.

Każdy ma swoje indywidualne podejście do zagospodarowania swojego czasu wolnego. Bremen jest ładnym miastem.

Tylko jeden raz spotkałam dziewczynę, z którą umawiałam się na kawę, na spacery, nawet wspólnie uprawiałyśmy sport. Ale to tylko raz. Ona już tu nie wróciła.
Spotykam opiekunki, ale jakieś zabiegane. Nie mam widać szczęścia. 
mam kaprys na kawę w kawiarni to wpadam sama, Lubię swoje towarzystwo.nie nudze sie sama z sobą. Najważniejsze, to realizować swoją pasję
Nawet na wyjazdach. każda z nas cos potrafi robic wyjątkowego.Można zając sie fotografią, malarstwem, rysunkiem, robótkami z włóczki, odkryc swoje talenty. wiersze pisać.
Nie wolno się nudzić.

Alinko,może troszkę powybrzydzaj  biorąc zlecenia,są miejsca gdzie potrzeba obycia,trzeba chodzić z pdp do filharmonii,do teatru,trzeba urządzać przyjęcia w domu,wyjeżdża się z pdp na wczasy.Naprawdę zdarzają się takie propozycje pracy.

A szukasz zmienniczki?Poważnie pytam.:-)

Miałam bardzo fajną i dobrze płatną pracę. Za otrzymywane wynagrodzenie spokojnie mogłam utrzymać siebie i dwóch synów. Nie było jakiś fajerwerków ale  w zupełności starczało.Fakt, miałam kierownicze stanowisko. Niestety biuro z wielkim hukiem zbankrutowało i wszystko się gwałtownie skończyło. Zostałam bez pracy. Pisałam , że o fakcie bycia bezrobotną dowiedziałam się z telewizji gdy zarząd biura zwołał konferencję prasową i ogłosił upadłość. Byłam akurat na zwolnieniu lekarskim i to trochę złagodziło mój osobisty krach. Wspominam jednak te piętnaście lat, które w nim przepracowałam z łezką w oku. Tego co robię obecnie do tamtego życia nie można w niczym porównać. To nie była tylko praca ale także styl życia, dlatego tak boleśnie odczułam stratę. Powiedzcie jednak sami jak można porównać widok zachodzącego słońca nad piramidami z wymianą pampersa staruszce ? No nie można, ni hu, hu. Dwa odrębne światy, które dzielą lata świetlne.

A szukasz zmienniczki?Poważnie pytam.:-)

Właśnie ten:)Dzięki:)

Każdy ma swoje indywidualne podejście do zagospodarowania swojego czasu wolnego. Bremen jest ładnym miastem.

Tylko jeden raz spotkałam dziewczynę, z którą umawiałam się na kawę, na spacery, nawet wspólnie uprawiałyśmy sport. Ale to tylko raz. Ona już tu nie wróciła.
Spotykam opiekunki, ale jakieś zabiegane. Nie mam widać szczęścia. 
mam kaprys na kawę w kawiarni to wpadam sama, Lubię swoje towarzystwo.nie nudze sie sama z sobą. Najważniejsze, to realizować swoją pasję
Nawet na wyjazdach. każda z nas cos potrafi robic wyjątkowego.Można zając sie fotografią, malarstwem, rysunkiem, robótkami z włóczki, odkryc swoje talenty. wiersze pisać.
Nie wolno się nudzić.

Ja dopiero dwa razy bylam w Niemczech jako opiekunka, więc nie mam jakiegoś dużego doświadczenia... Praca jak praca, akurat dwa razy trafiłam na miłych podopiecznych, ale wiadomo, że taka opieka nad starszym czlowiekiem jest dosc wymagajaca i bywa ciezka. Wyjazdy załatwiałam przez ambercare i chyba tej agencji bede sie trzymac, bo sa pomocni, a i kasa jest dobra... :)

Ja dopiero dwa razy bylam w Niemczech jako opiekunka, więc nie mam jakiegoś dużego doświadczenia... Praca jak praca, akurat dwa razy trafiłam na miłych podopiecznych, ale wiadomo, że taka opieka nad starszym czlowiekiem jest dosc wymagajaca i bywa ciezka. Wyjazdy załatwiałam przez ambercare i chyba tej agencji bede sie trzymac, bo sa pomocni, a i kasa jest dobra... :)

No jakoś trudno mi w to uwierzyć Pracowała w niej moja dobra koleżanka i ani nie są pomocni, kasa taka sobie i w dodatku duże problemy, żeby ta w ogóle znalazła się w całości na koncie. Nie mówiąc o zwrocie za podróż.
Ale trzymaj się agencji, trzymaj:-).