W domu 9

3 miesiąc od operacji....dużo się dzialo i na plus i na minus... zaczynając od niespodzianek zdrowotnych , które skonczyly się w szpitalu, po podroze po Polsce, odwiedzaniu znajomych i rodziny- wlasciwie caly czas bylam w ruchu. Wczoraj robiłam badania krwi( średnio dobrze wyszly) i kontrolne USG ( w końcu się zaczelam goic i podono już ladnie tam w srodku jest, na wezlach które tam zostały podobno przerzutow nie widać). Ogarniam zaleglosci, formalności związane z przeprowadzka... Przed chwila wrocila cora na 2 dni- musimy ja przeprowadzić.. 17 września Centrum Onkologii, a później okaze się, co dalej... Pozdrawiam :)

3 miesiąc od operacji....dużo się dzialo i na plus i na minus... zaczynając od niespodzianek zdrowotnych , które skonczyly się w szpitalu, po podroze po Polsce, odwiedzaniu znajomych i rodziny- wlasciwie caly czas bylam w ruchu. Wczoraj robiłam badania krwi( średnio dobrze wyszly) i kontrolne USG ( w końcu się zaczelam goic i podono już ladnie tam w srodku jest, na wezlach które tam zostały podobno przerzutow nie widać). Ogarniam zaleglosci, formalności związane z przeprowadzka... Przed chwila wrocila cora na 2 dni- musimy ja przeprowadzić.. 17 września Centrum Onkologii, a później okaze się, co dalej... Pozdrawiam :)

Odliczam dni...załatwiam ostatnie sprawy, a w poniedziałek- Centrum Onkologii czeka. Musze jeszcze zarezerwować jakiś nocleg w Wawie z niedzieli na poniedzialek, żeby nie isc do szpitala prosto z podrozy. Mam mieszane uczucia... trochę się denerwuje, trochę martwię, z innej strony mysle, ze przecież maja mi tam pomoc... Nie wiem jak wroce do Rzeszowa po tym wszystkim i jak bede sobie dawac rade- nie mogąc wychodzić do ludzi i się z nimi stykac. Przeciez nie będę 1 bulki zamawiac przez internet, bo nikt mi jej nie dowiezie ;) Mam tylko nadzieje, ze bede się w miare dobrze czuc i obedzie się bez większych niespodzianek, a może znajomi stad nie dadza mi umrzec z głodu... trzymajcie kciuki proszę :)

Odliczam dni...załatwiam ostatnie sprawy, a w poniedziałek- Centrum Onkologii czeka. Musze jeszcze zarezerwować jakiś nocleg w Wawie z niedzieli na poniedzialek, żeby nie isc do szpitala prosto z podrozy. Mam mieszane uczucia... trochę się denerwuje, trochę martwię, z innej strony mysle, ze przecież maja mi tam pomoc... Nie wiem jak wroce do Rzeszowa po tym wszystkim i jak bede sobie dawac rade- nie mogąc wychodzić do ludzi i się z nimi stykac. Przeciez nie będę 1 bulki zamawiac przez internet, bo nikt mi jej nie dowiezie ;) Mam tylko nadzieje, ze bede się w miare dobrze czuc i obedzie się bez większych niespodzianek, a może znajomi stad nie dadza mi umrzec z głodu... trzymajcie kciuki proszę :)

Odliczam dni...załatwiam ostatnie sprawy, a w poniedziałek- Centrum Onkologii czeka. Musze jeszcze zarezerwować jakiś nocleg w Wawie z niedzieli na poniedzialek, żeby nie isc do szpitala prosto z podrozy. Mam mieszane uczucia... trochę się denerwuje, trochę martwię, z innej strony mysle, ze przecież maja mi tam pomoc... Nie wiem jak wroce do Rzeszowa po tym wszystkim i jak bede sobie dawac rade- nie mogąc wychodzić do ludzi i się z nimi stykac. Przeciez nie będę 1 bulki zamawiac przez internet, bo nikt mi jej nie dowiezie ;) Mam tylko nadzieje, ze bede się w miare dobrze czuc i obedzie się bez większych niespodzianek, a może znajomi stad nie dadza mi umrzec z głodu... trzymajcie kciuki proszę :)

Działamy razem z mężem intensywnie w domu nad przebudową łazienki. Na razie jest to jeszcze plac budowy, ale pewne kształy już się wyłoniły. Niestety od jutra, a w zasadzie na cały następny tydzień musimy przerwać remont. Jedziemy na rodzinne spotkanie - wesele bratanicy. W przyszłą sobotę mamy kolejne wesele w innej parafii - u mojej serdecznej koleżanki. Poza tym mąż musi wpaść do swojej pracy zarobkowej. Także nie zdążymy zakończyc tego bałąganu do mojego wyjazdu do DE. Wyjeżdżam na 3 tygodnie, więc kiedy znowu przyjadę to spodziewam się już luks łazienki i będę mogła wypucować wszyskie kąty w domu.

Zofija życzę szybkiego zakończenia remontu. Mam rwę kulszowa  a Ty podobno masz chody "tam na górze". Ból nie do zniesienia chociaż biorę leki. Obym tylko wytrzymała tutaj tydzień i dojechała do domu . :modlitwa:

Działamy razem z mężem intensywnie w domu nad przebudową łazienki. Na razie jest to jeszcze plac budowy, ale pewne kształy już się wyłoniły. Niestety od jutra, a w zasadzie na cały następny tydzień musimy przerwać remont. Jedziemy na rodzinne spotkanie - wesele bratanicy. W przyszłą sobotę mamy kolejne wesele w innej parafii - u mojej serdecznej koleżanki. Poza tym mąż musi wpaść do swojej pracy zarobkowej. Także nie zdążymy zakończyc tego bałąganu do mojego wyjazdu do DE. Wyjeżdżam na 3 tygodnie, więc kiedy znowu przyjadę to spodziewam się już luks łazienki i będę mogła wypucować wszyskie kąty w domu.

Co tam u Ciebie? Jak się czujesz? Jak dajesz sobie radę? Napisz proszę. Pozdrawiam cieplutko

Witaj :) a zyje jakos. jestem juz ponad tydzien po szpitalu, ciezko jest. Byly bole glowy, bole kosci, mdlosci, zmeczenie, problemy z przelykaniem, ale teraz juz troszke lepiej. Bardziej doskwiera mi samotnosc, bo mam ta kwarantanne, wiec nie moge sie z nikim specjalnie zadawac. Meczy mnie to siedzenie w 4 scianach i zaczynam sie stresowac- myslalam ze w polowie pazdziernika cos popracuje juz, ale nie sadze, ze bede w stanie to zrobic- na razie nie czuje sie na silach. I tak leci dzien za dniem, raz jest lepiej, raz gorzej... Dzieki za troske :)

Witaj :) a zyje jakos. jestem juz ponad tydzien po szpitalu, ciezko jest. Byly bole glowy, bole kosci, mdlosci, zmeczenie, problemy z przelykaniem, ale teraz juz troszke lepiej. Bardziej doskwiera mi samotnosc, bo mam ta kwarantanne, wiec nie moge sie z nikim specjalnie zadawac. Meczy mnie to siedzenie w 4 scianach i zaczynam sie stresowac- myslalam ze w polowie pazdziernika cos popracuje juz, ale nie sadze, ze bede w stanie to zrobic- na razie nie czuje sie na silach. I tak leci dzien za dniem, raz jest lepiej, raz gorzej... Dzieki za troske :)

Witaj :) a zyje jakos. jestem juz ponad tydzien po szpitalu, ciezko jest. Byly bole glowy, bole kosci, mdlosci, zmeczenie, problemy z przelykaniem, ale teraz juz troszke lepiej. Bardziej doskwiera mi samotnosc, bo mam ta kwarantanne, wiec nie moge sie z nikim specjalnie zadawac. Meczy mnie to siedzenie w 4 scianach i zaczynam sie stresowac- myslalam ze w polowie pazdziernika cos popracuje juz, ale nie sadze, ze bede w stanie to zrobic- na razie nie czuje sie na silach. I tak leci dzien za dniem, raz jest lepiej, raz gorzej... Dzieki za troske :)