Jak minął dzień 11

Spacer niedaleko mnie, na polu golfowym. Mają ludzie pasję... Sporo ludzi z wózeczkami, w czapeczkach. Nie pojmuję jednak zasad... tzn nie interesowałem się tym na tyle, żeby zgłębiać tajniki golfa. Widać, że tu lockdown powoli się kończy, restauracja póki co tylko na tarasie. Powoli chyba zaczynamy się odbijać od dna... Oby... Ale nie chcę krakać. Pogoda piękna, poza wiatrem, miejscami wiejącym silniej. Ale popołudnie i dzionek udany. Qcze, syn przywiózł więcej niż chciałem jedzenia. Kiedy to człowiek przerobi, jak babcia tylko na śniadanie chleb lub bułka z masłem, wieczorem coś innego. Dobrze, że obiad zajada normalnie. Tzn ja ją karmię. Ja z kolei też nie jestem taki głodomor:smiech3:

Minal wspaniale,spacer,kawa w ogrodzie a wieczorem zrobiłam z rozpędu mus bananowo-kakaowy na jutrzejszy deser.Tutaj nawet chce mi się coś przygotować,bo nikt nie zrzędzi i nie stoi nad głową.Synowa pomogła przy umyciu włosów seniorki w rynience,a potem wnuk przeniósł Ją na wózek i zjedliśmy wspólny obiad.Seniorka zmęczona,ale szczesliwa.Tak to ja mogę pracować ???☘️

Syn przed południem podzielił leki, zabrał mamę autem na spacer. Wrócili o 15. Intuicja mi podpowiedziała, żeby zrobić obiadek dla trzech osób. Syn mówił.. nie, nie, nie, ale zjadł. Tu ze spacerami jest dziwna "technicznie" sprawa. Mieszkamy bez windy na pierwszym piętrze, niskie domki, ot. Tak więc nie chodzę z babcią na spacery, jedynie trzy razy dziennie jeżdżę z nią po mieszkaniu, a potem ona sama. No i jak syn przyjeżdża, nie zawsze, ale czasami on z nią jedzie. Cała procedura... Ma taki schodołaz, jaki miałem w poprzednim miejscu, i syn nim rządzi. Ja tylko z wózka na tego łazika babcię myk, wózek pod pachę i już....a co tam:smiech3:. Na zewnątrz odwrotnie, on łazika na korytarz, a ja z babcią do auta. Sam ją wsadza, ja rolsztulek do auta i jaaadąąą... :ferrari: Umawiamy się, że kwadrans przed powrotem zadzwoni do mnie, żeby wyjść i czekać na nich przed blokiem. Tak to wygląda. A jutro mnie czeka bojowe zadanie. Do pojemniczka babcia musi zrobić siusiu... Tylko jak???.
Nie będę cały czas trzymał pojemniczka przy siuśce. Więc wieczorem perfekt zdezynfekuję wiaderko od krzesła toaletowego i rano ją wysadzę, a jak zrobi, co  się zdarza zawsze, to przeleję z powrotem do pojemnika. Syn o 11 jutro to odbierze. Ech.... Jak ciężka tu robota:kropla potu::smiech3:
 

W temacie siusiu to mogę podpowiedzieć ,że są takie specjalne woreczki ,które przykleja się ,no wiadomo gdzie .Jak córka była mała to się z tym pierwszy raz spotkałam .Te woreczki są sterylne .Wiem ,że już jakoś dałeś sobie radę ale może na przyszłośč się przyda ta informacja .
Z tym spacerem to masakra .