Wynagrodzenie za pracę

Być może, trudno mi powiedzieć bo ja cały czas współpracuję z jedną i tą samą firmą. Nie przepadam za zmianami, a tutaj już wszystko wiem. Wiem jak działają, do kogo i z czym mogę się zwrócić, pieniądze są zawsze punktualnie. Co prawda myślę o zrobieniu kolejnego kroku w kierunku rozwoju zawodowego(finasowego) ale jak do tej pory na myśleniu poprzestaję. Wpierw jednak chcę iść na kolejny kurs językowy i podnieść poziom, porozmawiać z  agencją czy jest możliwa podwyżka. Jeśli tak to prawdopodobnie będę wspópracować dalej, jeśli nie to pomyślę co zrobić. Pracę na terenie Dolnej Saksonii uważam za idealną dla osób, które nie znają dobrze języka poniważ tutaj mówi się hochdeutsch.

Moje obserwacje w kwestii DOBREGO MIEJSCA
1.wzajemna akceptacja na linii PDP/opiekunka
2.bezkonfliktowa wspólpraca z rodziną
3.uczciwa agencja
4.warunki socjalne i żywieniowe nieodbiegające rażąco od przyjetych standardów
5.pensja adekwatna do obowiązków
6.przyjazna dusza-czyli inna opiekunka "za płotem"
7. dostęp do taniej linii tel.i internetu lub przynajmniej jedna z tych rzeczy
 
Co byście jeszcze dodały?

A powiedz mi Gabrysia - jak jesteś w Polsce, to jak ten bilet na pociąg kupujesz?
Tzn. gdzie? Gdzieś przez Internet, czy jak?

O to widzę, że firmy zaczynają podnosić poprzeczkę albo mi się tylko tak wydaje. Ja nic tłumaczyć nie musiałam, a w moim przypadku weryfikacja języka to był śmiech na sali. Nie wiem jakim cudem uznano moją znajomość języka za komunikatywną skoro ja tak naprawdę dukałam po niemiecku. Zaczynałam jednak przed świętami.Zazwyczaj  w tym okresie brakuje  opiekunek i pewnie dlatego obniżyli  wymagania. Sądzę, że teraz miałabym spore kłopoty aby się zakwalifikować. No cóż, po prostu się udało. Wyobrażacie sobie, że pojechałam do niewidomej bez znajmości języka. Uratowała mnie znajomośc angielskiego. Jednak warto w życiu uczyć się języków. Nigdy nie wiadomo gdzie i co może się przydać.

Ja też korzystałam w Niemczech z angielskiego, przyjeżdżając kilkakrotnie do jednej z pdp. Ale teraz mam tak dziwnie w mózgu, że nawet jak rozmawiam z kims po angielsku, to bardzo szybko przechodzę na niemiecki, co mnie wkurza, bo dzieje się tak automatycznie. Lecz mam ten germanski język zakodowany w głowie z powodu ciągłego z nim kontaktu i konieczności używania go w pracy.
 
A co do tematu, to dla mnie bardzo ważna jest udana współpraca z rodziną pdp. Bez tego pracuje się o wiele trudniej. Na ostatnim miejscu miałam sytuację, gdzie stan pdp pogarsza się i wymaga ona mocniejszych leków, gdyż opiekunka nie jest w stanie jej upilnować. Córki babci uważają, że dając jej o 1 tabletkę więcej ponad to, co przepisał lekarz, załatwiają sprawę. Tymczasem potrzeba innego, silniejszego medykamentu i zaczynają się schody - dzwonienie do firmy, proszenie o interwencję itp. A powinno wystarczyć to, co mówią opiekunki. 

Ja też korzystałam w Niemczech z angielskiego, przyjeżdżając kilkakrotnie do jednej z pdp. Ale teraz mam tak dziwnie w mózgu, że nawet jak rozmawiam z kims po angielsku, to bardzo szybko przechodzę na niemiecki, co mnie wkurza, bo dzieje się tak automatycznie. Lecz mam ten germanski język zakodowany w głowie z powodu ciągłego z nim kontaktu i konieczności używania go w pracy.
 
A co do tematu, to dla mnie bardzo ważna jest udana współpraca z rodziną pdp. Bez tego pracuje się o wiele trudniej. Na ostatnim miejscu miałam sytuację, gdzie stan pdp pogarsza się i wymaga ona mocniejszych leków, gdyż opiekunka nie jest w stanie jej upilnować. Córki babci uważają, że dając jej o 1 tabletkę więcej ponad to, co przepisał lekarz, załatwiają sprawę. Tymczasem potrzeba innego, silniejszego medykamentu i zaczynają się schody - dzwonienie do firmy, proszenie o interwencję itp. A powinno wystarczyć to, co mówią opiekunki. 

Ja na szczęście nie mam takich problemów:)
Do angielskiego (chociaż jest dosyć marnego wydania) też mi się niemieckie słowa nie mieszają.