Dawno temu, aż do dziś - mrozi krew w żyłach!

Strasznie to wszystko niechronologiczne, ale nie wiem gdzie pisać, to piszę u siebie...

Czuję się tak źle psychicznie,że mam ochotę się spakować , wsiąść w pociąg i jechać do domu, może kryzys-nie wiem... Wiem tylko, że od godziny wyję jak głupia, aż blndyn stwierdził, że idzie spać, nawet on ma mnie dość... Ja sama siebie też kam dość...i wszystkiego mam dość... Nie potrafię się uspokoić, wszystko do dupy, miejsce dobre, a ja mam jakieś pieprzone depresje...

Strasznie to wszystko niechronologiczne, ale nie wiem gdzie pisać, to piszę u siebie...

Czuję się tak źle psychicznie,że mam ochotę się spakować , wsiąść w pociąg i jechać do domu, może kryzys-nie wiem... Wiem tylko, że od godziny wyję jak głupia, aż blndyn stwierdził, że idzie spać, nawet on ma mnie dość... Ja sama siebie też kam dość...i wszystkiego mam dość... Nie potrafię się uspokoić, wszystko do dupy, miejsce dobre, a ja mam jakieś pieprzone depresje...

Frau pyta nową kiedy przyjechała... Nowa odpowiada, że dzisiaj, później pytania typu jak długo tu będzie, czemu ja muszę jechać do domu itd. Nastał czas kiedy to Frau miała jeszcze pół godziny do następnego papierosa,ale już o niego krzyczała...co odpowiedziała Nowa? "Du gerauchen eine Stunde'. Ok, może się pomyliła, albo co? Chociaż ciężko było mi sobie wyobrazić taką 'pomyłkę'. Pani, która przyjechała miała mieć język na poziomie zaawansowanym, a z tego co zauważyłam, to mówiła kiepsko...tzn. Nie potrafię teraz nic konkretnego przytoczyć , wiem, że na tamten moment byłam wściekła na agencję, bo znowu mi się nie zgadzało...próbowałam nowej przekazać jak najwięcej informacji, żeby unikała pewnych sytuacji, a kiedy poszłam na górę się ogarnąć-do wyjazdu zostało mi może ze 3 godziny; to łaziła za mną krok w krok i pytała dlaczego PDP zadaje te same pytania non stop... Współczułam babci, bo już widziałam , że charakterki się nie zgrały. Ok, przyjechała po mnie pośredniczka, i adieu! Jak już byłam w domu to zadzwoniłam do Frau, musiałam długo tłumaczyć kim jestem, ale w końcu , powiedziała, a "Endzi", tak! Później pytała kiedy wrócę i że nowa z nią nie rozmawia, że chyba nie umie mówić... Taka smutno-zła była... A ja później też byłam smutno-zła...smutna , bo PdP mimo swojej choroby, była miła, nawet czasem się uśmiechała, a zła, bo agencja chyba podjęła złą decyzję...

Strasznie to wszystko niechronologiczne, ale nie wiem gdzie pisać, to piszę u siebie...

Czuję się tak źle psychicznie,że mam ochotę się spakować , wsiąść w pociąg i jechać do domu, może kryzys-nie wiem... Wiem tylko, że od godziny wyję jak głupia, aż blndyn stwierdził, że idzie spać, nawet on ma mnie dość... Ja sama siebie też kam dość...i wszystkiego mam dość... Nie potrafię się uspokoić, wszystko do dupy, miejsce dobre, a ja mam jakieś pieprzone depresje...

Nianta - plusa nie dam bo uważam ,że masz bardzo nieprawidłowe podejście i krzywdzisz tym sama siebie.Nie żebym chciała Cię krytykowac bo bardzo Cię lubię,ale nie możesz tak robić -przywiązywac sie do PDP,dzwonić do niej z urlopu,zamartwiac sie że agencja podjeła zła decyzję .Przez takie myślenie i utożsamianie się ,życie sprawami PDP na okrągło "spalisz" się psychicznie w tej robocie i nawet tego nie zauważysz.A przecież jeszcze wiele lat pracy przed Tobą.Masz wystarczajaco dużo problemów w PL,żeby jeszcze tym głowę sobie obarczać!!!Postaraj się oddzielić te dwie rzeczy- to tylko dla Twojego dobra.Ciesz się urlopem,nie myśl o tym co w D zostawiłaś. To często jest trudne ,ale możliwe -trzeba tylko chcieć:):):)

Właśnie to jest mój problem, jestem bardzo emocjonalna-jak pewnie większość zdążyła zauważyć... To był moj drugi wyjazd , po prostu było mi przykro jak widziałam co się może dziać... Zadzwoniłam raz, więcej tego nie zrobiłam, bo stwierdziłam, że i tak tam nie wrócę. 

Z nieoficjalnych źródeł się dowiedziałam, że Blondyn na pirścionek zaręczynowy odkłada i z familią szczegóły ustala...
Yyy... No tak... Teraz to jestem skołowana...

No i nie będzie niespodzianki, a szkoda. Któraś życzliwa wyświadczyła Ci przysługe i Ci doniosła, zupełnie niepotrzebnie.

Problem w tym, że to nie jest takie proste, w końcu i tak nie wiem kiedy i gdzie, z resztą to jest poważna decyzja, nieeee?;)