Na wyjeździe #20

Dla mnie "fundowanie pobytu" kończy się na udostępnieniu pokoju/miejsca do spania. I to już jest bardzo dużo. Reszta to moja sprawa. W tym też moja glowa aby PDP nie czuła się w tym  czasie odstawiona na boczny tor. A zakupy? ubrania? To już zdecydowanie za dużo. Ja mam na szczęście ten problem z glowy bo moja córa to taki nietypowy egzemplarz. Sklepy omija szerokim łukiem (zawsze straszę ją zakupami). Jedyny sklep który ją interesuje to księgarnia ;)))) Tam zostawia majątek.

Mnie też łażenie po sklepach osłabia :)

osłabia tylko portfel ha ha ha poza tym to miłe zajecie

Annika, u mnie lapsusy językowe są na porządku dziennym, chociaż porozumiewam się z PDP i rodziną świetnie.
Często się z tego wszyscy śmiejemy, bo ja każdą taką pomyłkę omawiam z Niemcami i jest po prostu wesolo.
 

Dziwny sen dzisiaj miałam. Śniło mi się, że była zima i gdzieś szłam, ale po bardzo niepewnym gruncie, bo co chwilę grzęzłam po kolana to w śniegu, to w błocie. W końcu doszłam do jeziora i do niego wpadłam! I spadałam głębiej i głębiej, i głębiej... A przez taflę wody widziałam ludzi na brzegu, ale każdy patrzył w inną stronę. I pomyślałam sobie, że utonę. Ludzie blisko, ale nikt nie zauważył, że wpadłam do wody. I dalej spadałam. Najlepsze jest to, że ani nie czułam strachu w tym śnie, ani paniki. Po prostu tak spokojnie sobie tonęłam, całkiem bezwiednie. W prawdziwym życiu umiem pływać :P Ten sen był dziwnniejszy nawet od tego, co śniło mi się kilka dni temu... że stałam przed plutonem egzekucyjnym i czekałam na rozstrzelanie :)

Dziwny sen dzisiaj miałam. Śniło mi się, że była zima i gdzieś szłam, ale po bardzo niepewnym gruncie, bo co chwilę grzęzłam po kolana to w śniegu, to w błocie. W końcu doszłam do jeziora i do niego wpadłam! I spadałam głębiej i głębiej, i głębiej... A przez taflę wody widziałam ludzi na brzegu, ale każdy patrzył w inną stronę. I pomyślałam sobie, że utonę. Ludzie blisko, ale nikt nie zauważył, że wpadłam do wody. I dalej spadałam. Najlepsze jest to, że ani nie czułam strachu w tym śnie, ani paniki. Po prostu tak spokojnie sobie tonęłam, całkiem bezwiednie. W prawdziwym życiu umiem pływać :P Ten sen był dziwnniejszy nawet od tego, co śniło mi się kilka dni temu... że stałam przed plutonem egzekucyjnym i czekałam na rozstrzelanie :)

Wpadłam na chwilkę na forum poczytać tylko, ale musiałam się zalogować i rzucić nieco światła na Twój sen (posiłkuję się szeregiem senników - mam tego trochę, i lubię sobie posprawdzać )- ogólnie , Twój sen nie jest  dobry (błoto , śnieg) zwiastuje pomówienia, skandale, stracone uczucia i deprechę  .Jednak są w nim i dobre  rzeczy :  we śnie nie czułaś lęku ,  z błota  powstaje też coś nowego (można z niego formowac, sadzić w nim itp.) , śniegowa biel może być czystą kartą początku - jednym słowem przed Tobą ciężkie chwile ,ale jest duże prawdopodobieństwo, graniczące nieomal z pewnością ,że wyjdziesz z nich   silniejsza , mądrzejsza i szczęśliwsza . Czego Ci życzę z całego serca i duszy. I jeszcze jedno- każdy sen budzący jakieś obawy należy opowiadać innym- wtedy zbliżające się kłopoty i nieszczęścia jakby tracą na sile . (zaobserwowałam i stosuję - choć w XXI wieku wydaje się to co najmniej śmieszne.... )   ostrzeżony - uzbrojony ! 

Tyciek dlugo juz na tej miotle latasz? Has

Wpadłam na chwilkę na forum poczytać tylko, ale musiałam się zalogować i rzucić nieco światła na Twój sen (posiłkuję się szeregiem senników - mam tego trochę, i lubię sobie posprawdzać )- ogólnie , Twój sen nie jest  dobry (błoto , śnieg) zwiastuje pomówienia, skandale, stracone uczucia i deprechę  .Jednak są w nim i dobre  rzeczy :  we śnie nie czułaś lęku ,  z błota  powstaje też coś nowego (można z niego formowac, sadzić w nim itp.) , śniegowa biel może być czystą kartą początku - jednym słowem przed Tobą ciężkie chwile ,ale jest duże prawdopodobieństwo, graniczące nieomal z pewnością ,że wyjdziesz z nich   silniejsza , mądrzejsza i szczęśliwsza . Czego Ci życzę z całego serca i duszy. I jeszcze jedno- każdy sen budzący jakieś obawy należy opowiadać innym- wtedy zbliżające się kłopoty i nieszczęścia jakby tracą na sile . (zaobserwowałam i stosuję - choć w XXI wieku wydaje się to co najmniej śmieszne.... )   ostrzeżony - uzbrojony ! 

no opiekunkowo to bedzie krótkie podsumowanie i porównanie ;) Spędziłam ok 1,5 roku w celi pod lasem praktycznie bez wolnego czasu tam na miejscu. Warując 24 godz na dobę bo w ostatnich m-cach o spaniu nie było mowy - noce na sofie na wpół siedzące byle tylko nie zasnąć bo Ziutek próbował łazić w nocy ( a miał problemy z poruszaniem). Dałam radę hehe jestem nie samowita.Na deser dzienna nerwówka bo był to charakterny człowiek który nawet jak nie miał racji to miał. Dałam radę. Teraz mogę powiedzieć było minęło!!!! Dziś jest tydzień - jestem w nowym miejscu, są nowi ludzie, nowe doświadczenie ale jest o niebo lepiej i mam nadzieje że tak zostanie. Pewnie przyjdą gorsze dni ale to normalne ;). Jestem zadowolona tylko jedno ale musze gotować obiady buuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuu