Zarobki - jak o nich rozmawiać?

Tylko po co takie sugestie że jak ktoś pracuje przez agencje to jest głupi.
Albo języka nie zna nie umie sie dogadać z rodziną.Albo nie umie wziąć sprawy w swoje ręce,albo odwagi mu brak.
Wcale nie.Niektórzy świadomie wybierają prace przez agencje dobrze im z tym i nie chca tego zmieniać.
Z różnych powodów.Mój powód jest taki że nie chce i nie mogę" oddać sie w niewole" na dlugi czas do jednej rodziny.

Az  przeleciałam temat , nie znalazlam wpisu z taki okresleniem jak powyżej :-( mozesz mi wskazać :-)

A co ślepa jesteś, na samej górze stoi jak byk!  :lol2:

Dobra,nikt nie napisal wprost: pracujesz przez agencje wiec jesteś głupi:-) Ale pare osób sugerowało że lepiej jest bezpośrednio bo wtedy zarabia sie więcej i ponadto,świadczy to o operatywności opiekunki która potrafi rozstać sie z agencja i prywatnie dogadać z rodziną. A przypadki,potrzeby,preferencja są różne i tylko o to mi chodziło. Że też ja zawsze muszę tłumaczyć z polskiego na polski swoje posty....? :-)

Znając swoją rogatą i przekorną naturę na pewno tak by było Kasiu i za długo też bym z tego powodu zapewne w agencji nie popracowała:)

Piszesz wcześniej że zapisy o kant dupy potłuc, to prawda. Ja dotykam kwestii moralnej a nie prawnej.

kurcze pieczone ..i na co tyle ,,hormonów,,wylanych?Każdy pracuje jak mu wygodnie i jak chce.Jeden pracuje przez agencje i sobie chwali ,a drugi sam sobie sterem i okrętem...Nie wiem jak jest w firmie i pewnie się nie dowiem,bo jakoś nie bardzo uśmiecha mi się podpisywanie ,,cyrografu,,na siebie.Faktem jest ,że agencja niemiecka pośredniczyła w szukaniu mi pracy ,ale żadnych papierów nie podpisałam.Sama decyduję czy chcę pracować jak długo i czy już czas na ,,staranie się,,o podwyżkę.U pierwszego podopiecznego wywalczyłam sporo,ale skrupułów nie miałam żadnych,bo praca ciężka(paraliż od pasa w doł,cewnikowanie,podnoszenie,itp.itd.)Trzeba być pewnym siebie,wiedzieć ,że to co robimy jest zrobione w 100% i nie mamy sobie nic do zarzucenia.Druga podopieczna to babunia przy której tylko podstawowe rzeczy robię,więc jak na razie nie staram się o podwyżkę,ale jeśli babcia się ,,położy,,dojdą inne obowiazki to i o podwyżkę zawalczę.Tak na prawdę wszystko zoalezy od sytuacji w jakich jesteśmy i od nas samych.

..ale próbować zawsze warto,zwłaszcza jeśli jesteśmy pewne ,że podwyżka nam sie należy z wielu względów.Brak pewności siebie jest najczęstszą przyczyną porażki w kwestiach finansowych.Nic nie trwa wiecznie i kiedyś ta praca nam się skończy.Jak nie ta będzie inna.Ja zawsze sobie powtarzam wyjeżdzajac do pracy..JA NIE MUSZĘ!-MOGĘ I CHCĘ a jak mi coś nie przypasuje WRACAM.To pomaga walczyć o siebie i swoje zarobki.Jeśli nie będziemy o siebie walczyć to rodziny będa nas traktować jak drugą kategorię,jak najemników,którym należą sie tylko minimalne stawiki za maxymalną dyspozycyjność.

mleczko1 no ja z tych co...NIE LUBIĘ :)bo ogólnie jestem domatorką i nie lubię zostawiać mojego ,,miejsca na ziemi,,Kasa ważna,ale nie za wszelką cene i na pewno nie poniżej godności.Nie rezygnuj jeśli jest Ci dobrze,bo nikt nie rezygnuje z pracy ,która go satysfakcjonuje i jest dla niego lekka i przyjemna...Problem robi się wtedy kiedy pracujemy ponad swoje siły za małe pieniążki.Ja osobiscie wolę sama zrezygnowac niż być niezadowolona,nieszcęśliwa pracujac na siłę.Pracodawca to widzi i prędzej czy pózniej skoczyło by się to utratą pracy.Pracodawcy nie dam tej satysfakcji...