Jak minął dzień 3

Wczoraj zamiast spać czekałyśmy na lekarkę, bo tak noga ją bolała, że nie mogła wytrzymać. Dostała zastrzyk, spała i dziś dobrze. Ale EKG ma zalecone, nie wiem jeszcze kiedy. Zwróciłam uwagę, że ona po pół tabletki magnezu dziennie je, gdzie lekarka mówi, że powinna co najmniej dwie. Podobnie reaguje, jak boli. Ma jakieś przeciwbólowe, np. ibuprom, to też pół tabletki. I się dziwi, że nie przestaje. Ona, w porównaniu z poprzednimi podopiecznymi ma mało tabletek, i całe szczęście, bo jak widać nie lubi się faszerować. Ale jak trzeba, to trzeba. Lekarka kazała banany jeść- często są, ale nie codziennie. Kupię jej migdały- też mają magnez. Ćwiczyć nie chce, tylko działa, jak jest jakiś autorytet- np. rehabilitant. Ale to zostało zabrane, lekarz nie wypisał kolejnej recepty. A to jej potrzebne. Dobrze, że rodzina tego nie olewa, tylko zamierza sprawdzić, co się uda zrobić przez Krankenkasse. Dobrze by było.

Nie przekonasz. Poprostu tak mają zakodowane. Tu gdzie jestem ( na szczeszcz jeszcze tylko 4 dni) babka mieszka ze starym kawalerem synem . Kupuje to co on lubi i nie patrzy, że ktoś by chciał coś innego zjeść. Odkąd jestem nie jadłam pomidora ani ogórka bo to "za drogie". Mięso pakowane z przeceny, chleb ciemny bo zdrowszy , wędlina najtańsza. Warzywa są tutaj luxusem. I chociaż mu się mówi on ma to w dupie i coz. Taki typ i chyba wiem dlaczego jest starym kawalerem. Nie daj Boże takiego idioty za męża nawet za dopłatą. I żadna interwencja do agencji nie dała skutku bo to "on jest" panem .!!!! Idiota. A babka zapatrzona w niego jak obrazek. Brrrryyy. Aż mnie odrzuca...

Chcą mieć ciastko i zjeść ciastko...

Pytanie, bo byście zrobiły w tej sytuacji.
Koleżanka nie przyszła dziś, bo dziadek zasłabł. Ma rozrusznik, przestało serce być jakiś czas. Potem ruszyło, ale słaby był. Obecna przy tym córka powiedziała, że zadzwoni po lekarza i stwierdziła, że będzie po 12. Ona może iść na przerwę, ktoś będzie. Nie poszła i dostała ochrzan od lekarza, że nie wezwała karetki. Ona na to, że tak rodzina zdecydowała. Jest na czarno, dziadkowi zdecydowanie lepiej. Ale gdyby nie było?
Teraz z nią o karetce rozmawiałam, a ona ale przecież córka była. Komu by ona to udowodniła w razie czego?

A dlaczego koleżanka nie poszła na przerwę? Skoro opiekę przejęła córka? Jezeli rodzina przejmuje pdp to nasza rola się kończy. Większość pdp bądź rodzin nie wzywa karetki , bo oznacza to często szpital. Pdp też musi wyrazić zgodę na udzepielenie pomocy. 

Z opisów wcześniejszej opiekunki i obecnej taki obraz córki się wyłania, że nie dziwię się, że nie poszła na przerwę, bo obawiała się, że "przejęcie opieki" będzie wyglądało tak, że córki przy ojcu nie bedzie. I tak się stało, gdyby jej nie było, to lekarzowi nie miałby kto drzwi otworzyć.
Poza tym, skoro wcześniej córka mowi, że już nieżyjąca mama powinna zabrać ojca, to można się zastanawiać nad tym, czy dopiełni tego, co potrzeba. A jeśli nie, to na kogo wina spadnie? I o to właśnie pytam. Jeśli chodzi o seniora, to ktoś w czasie tej całej akcji (nie pamiętam już, może lekarz, zapytał: to chcesz już umierać? a on na to- nie, czemu?).
W tym domu rodzina jest na miejscu, ale dba tylko o siebie. Np. w pokoju opiekunki jest tyle rzeczy zmarłej 3 lata wcześniej mamy, że dziewczyny swoje rzeczy trzymają w walizce, bo ta szufladka to za mało- prośby kolejnych o zrobienie miejsca kwitowane są- ale ja nie jestem w stanie wyrzucić rzeczy mamy. Podobnie kosmetyki w łazience- leżą cały ten czas i nie ma na nic miejsca.
Sporo tam takich kwiatków. Np. dziewczyny mówią, że cały czas muszą być na oku, nie da im samym pobyć, jeśli znikną z pola widzenia idzie na skargę do córki. Poprzednie, mniej asertywne, zwracały im uwagę na pewne rzeczy, bez skutku. Obecna sporo zmieniła, była stanowcza. Np. zwalał spodnie i ciągle mu podciągały, obecna stwierdziła, ze nie ma takiej potrzeby, przecież sam może, i o dziwo- może:-)
 

Z opisów wcześniejszej opiekunki i obecnej taki obraz córki się wyłania, że nie dziwię się, że nie poszła na przerwę, bo obawiała się, że "przejęcie opieki" będzie wyglądało tak, że córki przy ojcu nie bedzie. I tak się stało, gdyby jej nie było, to lekarzowi nie miałby kto drzwi otworzyć.
Poza tym, skoro wcześniej córka mowi, że już nieżyjąca mama powinna zabrać ojca, to można się zastanawiać nad tym, czy dopiełni tego, co potrzeba. A jeśli nie, to na kogo wina spadnie? I o to właśnie pytam. Jeśli chodzi o seniora, to ktoś w czasie tej całej akcji (nie pamiętam już, może lekarz, zapytał: to chcesz już umierać? a on na to- nie, czemu?).
W tym domu rodzina jest na miejscu, ale dba tylko o siebie. Np. w pokoju opiekunki jest tyle rzeczy zmarłej 3 lata wcześniej mamy, że dziewczyny swoje rzeczy trzymają w walizce, bo ta szufladka to za mało- prośby kolejnych o zrobienie miejsca kwitowane są- ale ja nie jestem w stanie wyrzucić rzeczy mamy. Podobnie kosmetyki w łazience- leżą cały ten czas i nie ma na nic miejsca.
Sporo tam takich kwiatków. Np. dziewczyny mówią, że cały czas muszą być na oku, nie da im samym pobyć, jeśli znikną z pola widzenia idzie na skargę do córki. Poprzednie, mniej asertywne, zwracały im uwagę na pewne rzeczy, bez skutku. Obecna sporo zmieniła, była stanowcza. Np. zwalał spodnie i ciągle mu podciągały, obecna stwierdziła, ze nie ma takiej potrzeby, przecież sam może, i o dziwo- może:-)
 

Jeszcze pomoc w podnoszeniu nóg np. gdy kładzie się do łóżka . Podawanie wszystkiego do rąk , wyręczanie w czynnościach, które podopieczny jeszcze sam potrafi zrobić . To nic dobrego również dla podopiecznego .Odnosnie kosmetyków to zawsze mam w kosmetyczce w swoim pokoju . Nie chcę żeby mi ktoś zaglądał do mojego kremu, a już nie daj boże żeby pomylił słoiczki .I nie chcę też zwłaszcza gdy podopiczny a Al czy P patrząc na moje kosmetyki uważał, że jest w obcej łazience . 

Zgadzam się, że jak najwięcej sami muszą robić. Nie podobało mi się, że zmienniczka nie dawała babci wycierać naczyć po zmywaniu- bo woli sama szybciej. Gdzie czasu jest duuużo. Jak ją do zlewu wzięłam, to ze łzami w oczach stwierdziła, że tamta jej do kuchni nie wpuszczała.
A co kosmetyków- w walizce ubrania, kosmetyki, i co jeszcze? Nie rozumiem tego, że kolejne opiekunki nie zażądały miejsca dla swoich rzeczy w pokoju. Ta znów podjęła temat i córka rzeczy ojca w jego sypialni ścisnęła i kilka wieszaków na jej rzeczy zrobiła. Bo szafa w jej pokoju wypełniona rzeczami niezyjącej mamy.
Ta, co jest teraz nie wraca w to miejsce i nie zamierza nikogo szukać- na minę nie będzie wsadzać. I ta i poprzednie opowiadały, że corka codziennie przychodzi, po cichu staje za nimi, nie wiadomo kiedy. Dziś wystraszyła tym opiekunkę, ta zwróciła uwagę, zeby tak nie robiła. Ale oni sią niereformowalni. Uważają, że płacę za służącą. Mogą się zdziwić, kiedy ta zadzwoni po syna i wyjedzie, bo nie wytrzyma do połowy marca... Tamte cicho siedziały, ale nie ta.

Nigdy nie byłam w sytuacji takiej jak opisujesz . Mam pokoj do dyspozycji więc i szafę i szafkę i miejsce do spania  . Ma być czysto i to co jest niezbedne do egzystencji w pokoju .  Walizka służy mi tylko w podrózy - nie jest to mebel . Idę do łazienki zabieram kosmetyki ze sobą i wracam z kosmetykami . Załatwiam wszystko na bierząco i nie miałam nigdy z rodziną podopiecznych scysji nt. nieodpowiedniego traktowania mnie . Może potrafię to wszysko przedstawić spokojnie albo mam  szczęście .Znam opiekunkę, która nigdy sie nie rozpakuje, trzyma wszystko w walizce a szafa stoi pusta . Zawsze się dogaduję nigdy nie żądam i nie mówię podniesionym głosem, co nie oznacza, że nie potrafię upomnieć się o swoje .