Jak minął dzień 3

Człowiek wciąż się uczy! Znalazłam "sposób"na rozchwiana emocj.staruszke:puszczam jej z YouTube stare przeboje.W ten sposób odwram uwage, a ona "wraca się do młodości".Wychowałam się na muzyce (ojciec był)więc zostały pewne kierunki i teraz"wyciągam z szuflady".Mam nadzieję że pomoże na dłużej, bo jeszcze mc.Dzis myślę, myślę co będzie dalej?-czasem tak mam właśnie.Za bardzo przeżywam i żal mi pdp.i siebie za razem:placze1:ale też dobra wiadomosc:pisze sobie na my polacy...a tam się niejaki odzywa i co wieczór pisze.Wesolo się nam pisze(choć różnica wieku spora).Kto wie może nowa znajomosc?

A ja zrobiłam parę kilometrów fajnego spaceru, m.in. obok tzw. zamku, czyli takiej większej chałupy z wieżyczkami:-) i obejrzałyśmy wystawę ogrodowych instalacji, rzeźb- w większości z recyklingu. I na czwartek umówiłyśmy się na pączki do jednej z nas, u której takie naloty Polek od czasu do czasu nie przeszkadzają. A potem idziemy z babcią na wywalanie burmistrza- jak mi nieśmiało przedwczoraj zasugerowała- że by jej się chciało. I dziś dowiedziałam się od opiekunki z dłuższym stażem, że baby wyrzucają burmistrza z ratusza na koniec karnawału i tam rządzą. Potem przeważnie lądują gdzieś w barze. Ten punkt programu pominiemy...

No może się  uda z likierem dostać:-)
Ostatnio na forum wolno czas się toczy, to i powitania takie...

Podopieczne lądują w barze? Masz tam wesoło. :-) Chodzimy czasami z dziadziem do cukierni albo do restauracji. W barze jeszcze nie byliśmy.

Ot taka ciekawostka. Rozmawiałam z dwiema dziewczynami, które pracowały (kolejno) z trudnym podopiecznym. I jeszcze trudniejszą rodziną. Jak coś było nie tak, to wprawdzie mówiły, ale delikatnie. Sprzątały mieszkanie córki (w jednym domu mieszkają z ojcem), podciągały mu spodnie, godziły się czasem na niby niewinne głaskanie, siedzenie z podopiecznym stale praktycznie, zakupy robione podczas przerwy. Rodzina ich nie chciała z powrotem. Teraz jest opiekunka z dłuższym stażem i lepszym językiem. Nie sprząta, nie podciąga mu spodni, nie podciera tyłka (jakoś sam to potrafi zrobić), nie zgodziła się na zostawienie sztucznej szczęki w takim stanie jaka była, bo ciągle wypadała- i teraz lepiej. Ostro zaprotestowała przeciw głaskaniu i zwracaniu się do niej per "kochanie". I rodzina ją właśnie pyta, czy przejedzie tu jeszcze. Kusi tym, że oddaje na 2-3 dni do przedszkola i będzie miała wolne...

Ot taka ciekawostka. Rozmawiałam z dwiema dziewczynami, które pracowały (kolejno) z trudnym podopiecznym. I jeszcze trudniejszą rodziną. Jak coś było nie tak, to wprawdzie mówiły, ale delikatnie. Sprzątały mieszkanie córki (w jednym domu mieszkają z ojcem), podciągały mu spodnie, godziły się czasem na niby niewinne głaskanie, siedzenie z podopiecznym stale praktycznie, zakupy robione podczas przerwy. Rodzina ich nie chciała z powrotem. Teraz jest opiekunka z dłuższym stażem i lepszym językiem. Nie sprząta, nie podciąga mu spodni, nie podciera tyłka (jakoś sam to potrafi zrobić), nie zgodziła się na zostawienie sztucznej szczęki w takim stanie jaka była, bo ciągle wypadała- i teraz lepiej. Ostro zaprotestowała przeciw głaskaniu i zwracaniu się do niej per "kochanie". I rodzina ją właśnie pyta, czy przejedzie tu jeszcze. Kusi tym, że oddaje na 2-3 dni do przedszkola i będzie miała wolne...

Zobacz jak to jest, ja też nie należę do ostrych opiekunek. Jestem ugodowa i nie lubię się kłócić. Tak działa charakter, że jedna nic nie odezwie się, a druga jest konkretna i wygrywa na tym. Trzeba być odważnym, a głaskania jak piszesz bym nie tolerowała.

Ona nie jest ostra, ale stanowcza i wie, czego chce. Poza tym ma dwa atuty- język i syna niedaleko- jeśli by coś było nie tak to jest gotowa zjechać od razu- syn zabierze. Tu jest jeszcze parę rzeczy do "poprawy". Jeśli tu wróci, to sądzę, że coś z tym zrobi. Ale nie wszystko na raz. I jest to naprawdę cicha, spokojna osoba.